MELEGİM

Aylar oldu,mevsimler tükenip mevsimler yeşerdi.Bir bir gittiler göçmen kuşlar.Zaman geçmez,hasretten çekilmez oldu hayat.Gün vazgeçmeye yüz tuttu geceden.Selam verip gidiyordu ay ansızın.
Aylar oldu sana sarılıp kokunu duymayalı.Çok zordu yan yanayken öylece bakmak.Oysa nasılda güzeldi sana sarılmak,saçlarının kokusunu duymak...
Ellerim titrer,kalbim bir başka atardı o an.Daha bir güzeldi o gün yeryüzü.Kuşlar ötüyor,mis gibi toprak kokusu geliyordu yerden.
Sanki o ana gökler şahit olmuşda kanarcasına aglıyordu mutluluktan.Bugdaylar öyle bir iştahla çekiyordu ki onun göz yaşlarını,belliydi onlarda hasret kalmıştı sana.O anı onlarda beklemiş,onlarda görmüşlerdi o anı.
Ay dogup aylar battı sana sarılmayalı.O gün sende kaybolmuş, sana kapatmıştım aklımı.Kalemim yazar,dilim söyler olmuştu hasreti.Bir dahası için nelerimi vermezdim k.Nelerden vagecmezdim kii.
Sende bulmuştum ben hayatı.Sende görmüştüm sevgiyi.Ürke bir ceylan gibi gitme deyişi duymuştum ben sende.İncecik dudaklarında kocaman bir sevda büyütmüştümtüm ben sensiz...