Erkek egemen toplumun figüranları…
Ne kadar samimiyiz? Muhabirlerimiz sokağa çıkıp sordular “kadın denince ne geliyor aklınıza?”diye. Toplum olarak ne kadar sanata düşkün olduğumuzun kanıtı gibiydi verilen cevaplar(!) “ Kadın; onlar olmadan bir yaşam düşünülemez. Kadın; hayatı anlamlı kılan yegane varlık. Kadın; toplumun vefakar, asla hak ettikleri yerde olmadıklarını düşündüğüm görünmeyen kahramanları. Kadın; çiçek. Kadın; geleceğimizi yetiştiren anneler.”
Bana sorulduğunda bu soru, hiç düşünmeden bir çırpıda “ Çalıştıkları iş yerlerinde cinsel tacizle yüzleşmek zorunda kalan, kocaları tarafından şiddete maruz bırakılan, ‘Okuyup ta ne olacak, alan adam elbet karnını doyurur’ diye eğitim almaları engellenen, küçük yaşta aile baskısıyla evlendirilen. Erkek egemen toplumun figüranları” deyi verir. Sonra “Hay Allah! Yine düşünmeden cevap verdim.” diye kendime kızardım. Biraz düşününce de sokaktaki vatandaşlarımızın verdiği cevaplarla aynı paralelde cümleleri sıralardım herhalde.
Ama ben yinede bildiğimi söyleyeceğim…
Türkiye’de kadın olmak gerçekten zor. Bu yüzden çoğu kez şükrediyorum, Tanrıya beni erkek yarattı diye. Düşünün bir kere, özellikle ülkenin doğusunda, kadın dünyaya gelir gelmez, “beşik kertmesi” denilen bir töre ile yüzleşmek zorunda kalıyor. Dünyaya gözlerini yeni açan kadın bir başkasıyla anında oracıkta evlendiriliyor. Sonra çocuk büyümeye başlıyor, eli tırpan, orak tutar tutmaz, hadi bakalım tarlaya çalışmaya. Eğitim çağına geldiğinde, “ Kız kısmı okur mu? Alan adam geçimini de sağlar elbet” nidaları. Evlenince kocasından gördüğü şiddet. Sadece üreme mantığına dayalı cinsel yaşam. Boy boy çocuklar. Bir sürü, 5’er 10’ar çocuk. Üstüne bir de kuma. Ve buna benzer bir sürü olumsuzluk.
Ola ki biri “berdel”e “ Beşik Kertmesine”ne, anlamsız geleneklere karşı çıksa, kaçsa, maalesef ölüm. Töre cinayetleri.
Gelelim daha modern yaşadıkları iddia edilen batıdaki hanımlarımıza. Çalıştıkları işyerlerinde patronların, amirlerin cinsel tacizi.Sen kadınsın ne anlarsın mantığıyla bakılması. “Elinin hamuru ile erkek işine karışma.” ifadeleri. Tıpkı doğudaki gibi kocaları tarafından şiddete maruz kalmaları. Tek fark birinin elinde kına, diğerinin elinde oje olması.
Nasıl anlamadım? Ben çok mu karamsarım?
Söylediklerimde yanlışlık varsa karamsar olduğumu düşünmekte haklısınız. Ama kadınına çiçek diyen sonrada onu solduran, ezen, yok sayan bir mantığı kabullenmemi kimse beklemesin benden. Samimi olmayan insanların sözlerine itibar etmem de asla beklenemez. Baktığımda Türkiye’de gördüğüm kadın gerçeği bu, erkek egemen toplumun figüranları….