KARŞILIKSIZ AŞK
Seni çok sevdim ben.Ne çok göz yaşı düktüm senin için.Geceleri sen yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken,ben pencerenin önünde senin rüyana girmek için dua ederdim.Bir bakışına,bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için,dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim.
Şiirler,şarkılar,sevgiler içimde tutuşan bir ateş,onun yangının da senin için kül kesildim.Ağır hastalar geceyi sor geçir.Sabahı bekler kırgın yürekler,hasta umutlar,yalnız ruhlar.
Yalnızdı gecelerim,hastaydı gecelerim.Kan kaybında giden bir yaralı gibi umarsızdı gecelerim.Bir uçurumun kenarında beni taşıyan karabasandı gecelerim.Adına yalnızlık dedim,sensizlik dedim.Sen beni bilmedin,beni tanımadın,beni sevmedin.Bu bir bölümdür,bu bir fermandır.Bıçak kesmez artık beni,ip asmaz,çeküller yüreğimi taşımaz.Yaşamak mümkün değil,yalnız karanlık kapılarıyla üstüme kapandı.Amansız acılar içindeyim.
Ey! Sevdiğim…
Ben seni çok sevdim.Dünya bildi,bir sen bilemedin.Yalnızlığın diğer adı aşka karşılık olmamaktır.Kaçılamayacak kadar yakın,tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.Benim aşkıma yalnızlık kucak açtı.Senin yokluğuna dokundum,içim yandı.Odamın çıldırtan sessizliğinde sana seslendim.Yankısı döndü dolaştı,senin kapıların aban kapalı.Kendi sesim yine bana ulaştı.Anladım ki beni hiç duymayacaksın.Sana sitem edemem.Sana kırılamam.Bir tek dileğim var senden,son bir tek dileğim,o da;
MUTLU OLMAN…

Ahmet ŞENDÜL