Beklersin bosu bosuna bazen…
Gidenin gittigine inanmaz sanki donecekmiş gibi beklersin. Gercekleri bilirsin ama inanmak o gercekleri kabul etmek istemezsin…hayallerin canini acitmaya baslar,korkar dusunmek istemezsin. Ama olmaz iste her yaptigin sey her dusuncen ona cıkar. Kalbine hakim olamazsin. Her telefon caldiginda sanki o ariyormus gibi heycanlanir arayanin baskasi oldugunu gorunce bir huzun kaplar icini..
Lanet edersin gozlerinden suzulen o anlamsiz ve sessizce akan yaslara.. bir ciglik kopar yureginde dusundukce cilgina donersin. Hep o huzunlu sarkilari soyler dilin,dinletemezsin kalbine. Yasadiginiz o gunler yerlesmistir beynine. Aramak ister arayamazsin.. odun kopar aslinda cikip gelecek diye.
Yinede bir umut tasirsin hep icinde ve kaybetmek istemedigin o umudu saklarsin tum gerceklerden…
Sanki onunla durmustur zaman,gecmek bilmez saniyeler. Uykun gelmez,karnin acikmaz, gülmeyi bile unutursu. Ayrilik boyledir hic ummadigin anda alir elinden umutlarini…
Bir yagmur gibi vurur caddelere huznun gozyaslari….


Mustafa Hebip

12-01-2010