Çekilmezliğim çarpmış sana, elden ne gelir!
Çek ellerini benden, gözlerini üzerimden! –demeye kalmadan gittin ki-
Şefkatli yanım çarpmış kalbine –kırmış da üstelik–
Nasıl oluyor anlatsana gelirken gitmek aksine
Duygusuzluğumu toza buladım ve kum tanelerini sundum, aşk sandın!
Bir kaşık gülüşünden koyunca çayım ancak kıvama geliyordu...
Sevgimi götürdün, o da arkasından topalladı
Yalnızım, mutsuzum diyordun.
Götürdüğün mutluluğum yetti mi derince yutkunmana?
Peki hayaletim seni benim kadar korkutabiliyor mu yalnızken?
Akreple yelkovan atıştılar az önce ağlamamı duyup...
Biri dursana, diyordu. Bekle biraz, gelecek!
Ben ağlarken gözyaşlarım gülümsüyordu halime...
Nefes ç/alıyordum bulutsuzca
Bir an geldi, ağlamam durdu, kalbim durdu, nefesim durmadı!
Bir an geldi, yüksek uçtum, belki de suçtun, soran olmadı!
Bir an geldi çay sıcaklığındaki gülüşün önüne gözlerimin...
O an ki titreyerek uyandım bu yoksuzluğun zirvesinde
Anladım ki h/içtendin...