Kasıntının teki ya;
burnu hep havada olmaya programlanmış olmalı... Onda acziyet yadırganır.

Güleç biri...
Surat astığı an bittiği andır.

Sert ve olgun abi...
Cıvıklık karizmasını çizer.

Mıymıy bir şey...
O asla asil olamaz.

Çapkın duygusuzun teki...
’Aşık olmuş’ Hadi be, inanmam.

Dindardır...
Hele bir bir yasakta görülsün, ’Vay! Saman altçı seni’

Güzel şarkı söyler senelerdir...
Bu ne ya. -boğaz sorunu var o gün- Katır gibi çıkıyor sesi.

Mütevazidir...
Kibir bana yakışır abi, Sen uza bundan.

Dinle minle işi olmazlar familyasından...
Camide görmüşler, hu’cu mu olacak lan yoksa bu.

İçmez...
İçtiği gün tefe konulur.

İçer
İçmediğinde bellerler.



Ne görüntü yakalamışsa odur insan bir başkası için.
Onu onunla değil, gördüğü ve algıladığınca -kendince- bilir diğeri.

*

İnsan ise yaşamı zaman zaman yaşar...
Bu andakinin bir sonraki anda hangi halde olduğunu kim bilebilir?

Sümüklü tanrılara göre, mecburdur sarhoş ayılmamaya
ve ayık içmemeye...

Kim bu mecburiyetin yularını tutuyorsa taaaaaaaaaaaaaaa