Unutmak buymuş demek hayatımın bir bölümünü sana ayırmıştım aslında sen benim bedenim ve ruhumun en derin köşesin de yer alan prensesimsin ve ben bu kahpe feleğin trajedi oyunlarına alet olmak istemiyorum… Ben bu zamana kadar sana hiç kırgın olmadım. Yürüdüğüm caddelerin ve kaldırımların taşlarını sayıyorum seni bulayım diye, ama nafile gülüm, sen benim gönlüm deki prensessin, seni hayal ettikçe okşadığım saçların gelir aklıma ve ben bu gün de seni hayal ettim ve hayal ediyorum şu an…
Ben bu dünyanın dört bir yanına uğradıkça bir tebessümle senin bedenin gözlerimin önünde gelip gidiyor. Ağlarken senin için Azrail gelip de canımı almadı, sen al demeyinceye kadar almayacak canımı gülüm, hasretinle ölüyorum, hasret etme beni o bedenine, ne olur gel sarayım ince belini koklayayım o ince ve de zarif saçlarını, gel nar tanem…
Hayatım hep senin fotoğrafına bakarak mı geçecek ben seni öylesine sevmiştim ki sen benim sevgime inanmadın, aslında hayatım seni görmekle değil senin ellerini tutup geçmesini istiyorum, unutamıyorum, seni unutmak için kendimi öldürmek ve öldürtmek istedim ama olmadı, sigarayı çektikçe yanan ateşin parlayışı gibi yanıyor içim gülüm unutamıyorum seni, o kadar çok seviyorum ki peygamberler şehrindeki tüm evlerin içini aradım seni bulamadım ve halada seni arıyorum, bir zamanlar yanımdaydın ya özlüyorum o günleri sen, sen ve hep seni özlüyorum aşkından duvardan duvara vuruyorum kendimi seni öylesine seviyorum ki anlatmak bile zor bunlar, ben bu cümleleri yazarken gözümdeki tebessümle arıyorum, yine bir gün olur da ölürsem bilki seni sevdiğimdendir, hayal gözlüm sevdiğim sözüm nerdesin ben geleyim yanına. Sen hayat olmadan sevgi olamaz demiştin ya sen onları biliyor musun ki söylüyorsun eğer sen onları bilseydin beni bırakıp ta bir başkasıyla gönül eğlendirmezdin… Yine akşam oldu ben hala seni düşünüyorum sen bedenime beynime işleyen zehirsin unutamıyorum unutmak için doktora başvurdum olmadı ama doktor bile ilacımı bulamadı, lokmana gittim o da bulamayınca peygamberler şehrini terk ettim. Bilir misin herkes sever ama yarası derin olmaz, benim yaram neden bu kadar ağır ve de derin gülüm, sen hayatımın ve bedenimde ki organlarımdın ama sen gidince onlarda çürümeye başladı ya helal olsun sana helal olsun, ah yollar neden beni öldürmek istiyorsun, bırak sevdiğim öldürsün, öldürsün ki kimseler demesin yollar aşığı öldürdü, desinler sevdiği uğruna eriyip gitti âşık, bırak beni yollar ah bu aşk yarası var ya nasıl bir aşk yarasıdır bilemiyorum hiç sancılarım bitmiyor, gel gülüm gel yaralama beni, yaralama içimdeki sevgiyi, gel yârim gel, gel de sarayım seni, sevdiğim sözüm gel, gel bir tanem… Senin duyguların nasıl bilemiyorum sen ruhumun en derin köşesinde yer alan güzel bir petunya çiçeği olarak görüyorum seni… Kafanda olan o başak saçların ahenkle dans ediyor…