KURAN EŞİTTİR KURTULUŞ

Bu yazının başlığı Kur’an’da Kurtuluş Kavramı” şeklinde düşünülmüştü. Sonra, “Kur’an ve Kurtuluş” olarak tasarlandı. Daha sonra Kur’an’da Kurtuluş” hâline geldi. En sonunda, en güzeli “Kur’an Eşittir Kurtuluş” olsun diye tefekkür edildi. Gerçekten de, aşama aşama bir sonuca vardım ki, “Kur’an Eşittir Kurtuluş”. Kurtuluş derken, tabi ki esasta Ahiretteki kurtuluş kastedilmiştir. Ahiret için kurtulacak vasıflara sahip olan zaten bu Dünyada da kurtulmuştur.

Kur’an ve Kurtuluş üzerine kafa yoran her akl-ı selim insan şunu anlar ki, Kur’an-ı Kerim’de “kurtuluş” kavramı üzerine oldukça fazla durulmaktadır. Bu hususta kısa bir tefekkür ettiğimde, aklıma önce, Bakara Suresinin daha ilk ayetlerinden itibaren kurtuluştan bahsedildiği geldi. Bilindiği üzere, Kur’an-ı Kerim’in ikinci suresi olan Bakara Suresinin başında, kurtuluşa erenlerin vasıflarının sayılmaktadır. Bakara Suresi 1. ayette, “Elif, Lam, Mim” ile başladıktan sonra, kurtuluşa erenlerin özellikleri sayılır. Anılan Surenin 2, 3 ve 4. ayetleri şöyledir: “Bu, kendisinde şüphe olmayan kitaptır. Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için yol göstericidir. Onlar gaybe inanırlar, namazı dosdoğru kılarlar, kendilerine rızık olarak verdiğimizden de Allah yolunda harcarlar. Onlar sana indirilene de, senden önce indirilenlere de inanırlar. Ahirete de kesin olarak inanırlar.” Bu vasıf ve hususiyetler sayıldıktan sonra 5. ayette, Allah-û Teala Hazretleri açıkça, “İşte onlar Rab’lerinden (gelen) bir doğru yol üzeredirler ve kurtuluşa erenlerdir” buyurmaktadır.

Bakara Suresinin daha ilk başından itibaren kurtuluşa erenlerin özelliklerinden açıkça bahsedildiğini belirttik. Peki, ilk surede, yani Fatiha Suresinde kurtuluşa ilişkin bir beyan, bir açıklama mevcut mudur? Bu soruya en güzel cevap şu olmalıdır. Kuran’ın özü Fatiha Suresi olduğuna göre, Kur’an’da baştan sona kurtuluşa çağırdığına göre, elbette, Fatiha Suresi de baştan sona kurtuluşa çağırmaktadır.

İşte Fatiha Suresi, işte kurtuluş: “Bismillahirrahmânirrahîm Hamd, Âlemlerin Rabbi, Rahmân, Rahîm, hesap ve ceza gününün (ahiret gününün) maliki Allah’a mahsustur. (Allahım!) Yalnız sana ibadet ederiz ve yalnız senden yardım dileriz. Bizi doğru yola, kendilerine nimet verdiklerinin yoluna ilet; gazaba uğrayanlarınkine ve sapıklarınkine değil.” Evet, sözün özü bu. Kim ki, gazaba uğrayanların ve sapıkların yoluna gitmez, o işte kurtulmuştur.

Şimdi ilk iki sureden sonra, Kur’an-ı Kerim’deki diğer surelere de “kurtuluş” noktasında hızlıca bakalım. Hızlıca bakalım derken, yazımın hacmini uzun tutmamak için özet bir bakışta bulunacağız. Yoksa, “Kuran ve Kurtuluş” konusu, inanın, ciltler dolusu kitapla anlatılacak uzunluktadır.

Kur’an-ı Kerim’de “kurtuluşa” ilişkin başka beyanlar nelerdir? Bu konuda kısa bir araştırma yaptığımızda, Kur’an-ı Kerim’de kurtuluş ve kurtuluş mânâsına gelen kelimeleri (hidayet, selam, cennet, fevzil azim ve benzeri kelimeleri) araştırdığımızda, bu hususta, binlerce kez beyanla karşılaşmaktayız. Mesela, Kur’an-ı Kerim’de kurtuluş kelimesi 40, hidayet kelimesi 160, selam kelimesi 30, cennet kelimesi 150 kez geçmektedir. (Sayılar kesin rakamlar olarak değil, yaklaşık olarak belirtilmiştir) Bu durumda, kurtuluş mânâsına gelen diğer kelimeleri (selam, hidayet, İslam, Cennet, azaptan azad olmak, mutluluk yurduna kavuşmak, fevz vb gibi kelimeleri de) bu sayılara eklediğimizde, anlarız ki, kurtuluş ve benzeri kelimeler Kur’an-ı Kerim’de 1000’den fazla kez dile getirilmektedir.

Yazımın bu noktasında, Taha Suresi ve Teğabün Suresinde geçen iki ayeti mealen burada örnek olarak belirtmek uygun olacaktır diye düşünmekteyim. Taha Suresi 64. ayette; "Bundan ötürü, tuzaklarınızı biraraya getirin, sonra gruplar halinde gelin; bugün üstünlük sağlayan, gerçekten kurtuluşu bulmuştur." Teğabün Suresi 9. ayette: “Sizi toplanma günü için birarada toplayacağı gün; işte bu aldanma (teğabün) günüdür. Kim Allah’a iman edip salih bir amelde bulunursa (Allah) onun kötülüklerini örter ve içinde ebedi kalıcılar olmak üzere altından ırmaklar akan cennetlere sokar. İşte büyük ’mutluluk ve kurtuluş budur.

Kur’an Eşittir Kurtuluş dedim ve konuyu bilgim nispetinde ve dilim döndüğünce izaha çalıştım. Kur’an-ı Kerim’in başından sonuna kadar kurtuluş olduğunu belirttim. Fatiha Suresi’nin tamamına ve Bakara Suresinin başlangıcına işaret ettim.

Peki, Kur’an-ı Kerim’in son suresinde kurtuluşa ilişkin ne gibi hususlar var. Gelin, “Kuran ve Kurtuluş” noktasında en son sureye bir bakalım. De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlah’ına sığınırım.” “Allah’a sığınmak” nedir? Allah’a sığınmak kurtuluştur. Öyleyse, son sure de aynı ilk sure gibi baştan sonra kurtuluştur. Kur’an-ı Kerim’in başı kurtuluş, sonu kurtuluş, ortası kurtuluş.

Sözü uzatmaya gerek yok. “Kur’an Eşittir Kurtuluştur, vesselam.”

Ahmet SANDAL
Şair Yazar