Bölüm 11 yaz aşkım


Geldiler galiba diye otobüse baktı, yolcular neşe içinde arabadan iniyor, herkes çok mutlu görünüyordu. Mustafa’nın da indiğini gördü, ablasının elinden tutup, inmesine yardım etti. İkisi de çok neşeliydi.

Turistler teşekkür ediyor, güzel biz gezi oldu diye mutluluklarını ifade ediyorlardı.
Mustafa, Ayla’ ya;
_ Bak gördün mü? Bu işi yapacaksın, nasıl memnun musun?

_ Evet ve sana çok teşekkür borçluyum, senin sayende oldu bu iş. Yoksa ben nasıl yapardım?
_ Yapardın, yapardın. Sende bu kabiliyet varken…

Turu getiren adam geldi yanlarına’’Adresimi veriyorum sen bize lazımsın
Ege sahillerine gelince seni ararım yine beraber çalışırız.’’Dedi.
‘’Tabi’’ dedi Ayla ‘’ Tabi’’

Herkes veda ediyordu sabah erken yola çıkacağız görüşemeyiz diye.
Ayla öyle mutlu olmuştu ki bu sevecen insanlara karşı içinde sevinç dalgası oluştu. Bu mesleği yaparsa pek çok insan tanıyacaktı, çok değişik kişilerle karşılaşacaktı en büyük arzusu buydu.
Onun bu neşesine Mustafa’ da çok seviniyordu, neşe ile elini omzuna koydu
‘’ Haydi haydi gidelim!’’ dedi. ‘’ Biraz dinlen oldukça yoruldun.’’
‘’Haklısın’’ dedi ve Leyla aklına geldi.

‘’Leyla ne yaptı acaba, nerede kaldı?’’
Motele baktı, Leyla’yı gördü. El salladı ama bir yanıt alamadı.
_ Galiba çok kızgın
Mustafa;
_ Boş ver, kızmaya hakkı yok.
Sonra kendi moteline yürüdü.
Ayla koşar adımlarla yukarı çıktı kardeşinin yanına gitti.

_ Nasılsın canım, çok sıkıldın mı?
Leyla hiç cevap vermedi. Mustafa’nın arkasından bakıyordu, Leyla’ ya el bile sallamamıştı. Bu Leyla’yı hem üzdü hem de kızdırdı. O öfke ile ablasına baktı, bakışları ateş saçıyordu, hiç konuşmadan odasına girdi.
Ayla ne olduğunu anlayamadı.

_ Leylacığım, canım neyin var?
Hiç konuşmuyordu, yatağına uzanıp başını yastığının altına sakladı, ağlıyordu…
Ayla öyle üzüldü ki ne yapacağını bilmez bir şekilde yatağın kenarına oturdu saçlarını okşamaya başladı.

_ Yavrum neyin var? Lütfen söyle… Diye yalvarmaya başladı.

Leyla başını kaldırıp gözlerini ablasına dikti.
_ Mutlu musun? Dedi
_ Mutlu musun? Beni yalnız bıraktın.
_ Ama sen git dedin ya ben onun için gittim. Sana gitmeyeyim dedim.

_ Ama Mustafa’yı da götürdün.

_ Onun geleceğini bilmiyordum, onu ben çağırmadım. Araba kalkarken geldi. Nasıl, ‘’Gelme, Leyla yalnız’’ diyeyim? O bize bakmaya mecbur değil ki…

_ Doğru, bir daha beni yalnız bırakma. Ben bugün çok ağladım, burnum da kanadı.
Ayla saçlarını okşuyor;
_ Tamam canım tamam, bir daha olmayacak, seni yalnız bırakmam.
Diye kardeşini okşuyordu.
Leyla hâlâ hırsını alamamıştı, ne diyeceğini bilemiyor, ablasına nasıl çatayım diye düşünüyordu.
İçinde öyle bir fırtına vardı ki durdurmak imkânsızdı
_ Nasıl geçti gününüz?

_ İyi, dedi Ayla. İyi.
Sadece iyi diyebildi. Oysa günü çok güzel geçmişti, belki ömründe ilk defa bu kadar güzel gün geçirmişti. Bunu Leyla’ ya anlatamazdı, lafı değiştirmek için,
_ Sen ne yaptın? dedi

_ Hiç, hep yattım. Ben iyi değilim, çok sıkıldım çok ağladım.

_ Canım, dedi Ayla. Çok üzüldüm, keşke gelseydin sende. Ama son seni hiç bırakmam.

_ Karnın aç mı?
_ Evet, bugün hiç yemek yemedim.

_ Haydi kalk aşağıda yiyelim.
_ Sen aç mısın?
_ Pek sayılmaz ama sana arkadaş olurum, haydi gel canım, dedi. Ellerinden tutup;
_ Kalk dedi.
Zor da olsa Leyla’yı kaldırdı. Aşağıya indiler, yemek söyleyip dere kenarına oturdular.

_ Kızlar gelmedi mi yanına? dedi Ayla
_ Yok işleri vardı, gelmediler.

Yemekleri geldi, bu yöreye ait yemeklerdi.

Leyla zorla biraz yedi.
_ Hiç canım istemiyor, haydi yatalım, dedi.

Ayla kardeşine hüzünlü gözlerle baktı.’’ Allah’ım yardım et!’’ Diye içinden dualar etti. Yine yukarı çıktılar, odasına girip yattı. Yüzü iyice solmuştu.

_Uyuyacak mısın? dedi Ayla

_ Yok öyle gözlerim acıyor.

_ Bak Leyla, istersen dönebiliriz. Eve gidelim mi? Ne dersin?
_ Evet, gitmeyi ben de istiyorum. Ama nasıl gideriz? O yollar gözümde büyüyor.

_ Yok ben araştırdım seni uçakla götüreceğim
_ Nasıl olur?
_ Olur olur, dedi. Otobüsle gitmeyeceğiz.

_ O kadar parayı nerden bulacaksın?
_ Baksana, tur sahibi bana para verdi rehberlik yaptım diye. Neredeyse yol parası, onun için diyorum uçakla gidelim diye. İzmir’e uçak seferleri varmış, İzmir’ den Muğla ne kadar yer ki, fazla yorulmazsın. Ne dersin?
_ Olur gidelim.

Tamam canım, yarın öğrenirim uçağın gün ve saatini.
_ Anlaştık.
_ Bende yatayım, iyi geceler sana.

Ayla yatağa yatınca günü düşündü, ALLAHIM ne güzel gündü…