Nedir annelik…Ne değildir ki,Çocukları için sevgi yumağı olmaktır.Şefkat yumağı olmaktır.Tükenmeyen yumak.
Neden cennet annelerin ayakları altında…Nedir annelik…Eğer anne olmak istiyorsan ,evladına ne yemeğin nede sevgin bitmeli…Evladına gülünce bir anne yüzünde güller açmalı…Evladın için cefakarlık ,vefakarlık numunesi olmalısın…Evladın için uykulara küsmelisin…
Ninnilerin ve duaların dereler gibi akmalı…Evladın için endişelenmelisin,Rüyalarına girmeli onların ayağına batan diken…Evladına güneş olmalısın bulut olmalısın toprak olmalısın…büyüsün o fidan.
Yemeyip yediren, giymeyip giydiren… saçını süpürge eden olmalısın…
Bir şirimde şöyle dedim:

Bir çocuk görsem anne kuçağında
Der ona bakışlarım:
Anne ne demektir
Düşündün mü hiç?
Cennetimdin annem...

Cenneti ol evladının.anneliğin zorluklarından yakınma hiç . İstedikleri sevilmek onların… sevilmek ve değer görmek bunu onlara çok görme …

Anne var ,annecik var… anne ol .Şu hikayedeki anne gibi


Küçük kız, kendini bildiği günden beri annesinden
büyük bir şefkat görmüş ve ondan duyduğu sözlerle
Pamuk Prenses’ten daha güzel olduğuna inanmıştı.
Ona göre, nur yüzlü ve badem gözlüydü. Bir tanecik
yavrusuydu her zaman. Ama, ilkokula başlayınca işler
değişti. Arkadaşları onun hiç de güzel olmadığını, hatta
çirkin bile sayıldığını söylemekteydi. Küçük kız, ilk
önceleri onlara inanmadı, çünkü herkes birbirini
kıskanıyordu. Ama, birkaç yılda gerçeklerle yüzleşti.
Annesinin bir pamuğa benzettiği yüzü, çiçek bozuğu
bir cilde sahipti. "Badem" dediği gözleri ise şaşıydı.
Vücudu da bir serviyi andırmıyordu. Demek ki, annesi
onu aldatmış ve yıllar yılı çekinmeden yalan söylemişti.
Genç kızın anne sevgisi, kısa bir süre sonra nefrete
dönüştü. Evlenme çağına gelmiş olmasına rağmen yüzüne
bakan yoktu. Üstelik de gözleri, bütün tedavilere rağmen
düzelmiyordu. Genç kız, doktorların gizlice yaptığı
konuşmalardan kör olacağını anladığında çılgına döndü
ve kendisini hâlâ çocukluk yıllarındaki ifadelerle seven
annesinin bu yalanlarına dayanamayıp evi terk etmeye
karar verdi. Fakat annesi, uzak bir yerde iş bulduğunu
söyleyerek ondan önce davrandı ve kazandığı paraları
bir akrabasına gönderip, kızına bakmasını rica etti.
Genç kız bir süre sonra görmez oldu. Karanlık dünyasıyla
baş başaydı. Bu arada annesini hiç merak etmiyordu.
Yalancıydı annesi, ölse bile bir kayıp sayılmazdı.
Bir gün doktorlar, uygun bir çift göz bulduklarını
söyleyerek kızı ameliyat ettiler.

Ancak o, gözünü açtığında yine aynı yüzü görmekten
korkuyordu. Fakat, kör olmak zordu. En azından kimseye
yük olmazdı. Genç kız, ameliyat sonunda aynaya baktığında,
müthiş bir çığlık attı. Karşısında bir dünya güzeli vardı.

Gerçekten de harika bir kızdı gördüğü. Yüzündeki


bozukluklar tamamen kaybolmuştu. Çok kemerli olan
burnu düzelmiş, kepçe kulakları normale dönmüş ve
yaban otlarını andıran saçları dalga dalga olmuştu.
Genç kız, yanındaki yaşlı doktora sevinçle sarılarak:
"Sanki yeniden dünyaya geldim!" dedi. "Yüzümde hiçbir
çirkinlik kalmamış, estetik ameliyatı siz mi yaptınız?"
Yaşlı doktor: "Böyle bir ameliyat yapmadık kızım!."
diye gülümsedi. "Annenin bağışladığı gözleri
taktık. Sen, onun gözünden gördün kendini!."( Cüneyd Suavi)

Annelik fedakarlıktır.Bir şiirim bu fedakarlık üzerine

Sabahın İlk Işıkları

Sabahın ilk ışıkları anneler...

Bir kadın
Tarla yolunda
Sırtında bebesi
Elinde çapa
Ne güzel bir anne

Ne güzel bir anne
Çilesi çocukları için.
Senin annen
Veya benim annem gibi
Bir anne.

Ne güzel bir anne
Çilesi çocukları için.
Bir bebe bir gül ağaç gölgesinde
Diğeri daldaki salıncakta
Orak biçiyor bir kadın
Ne güzel bir anne

Bir bebe bir gül yanında uyuyor
Diğeri dizlerinde
Elinde örgüsü
Saat gecenin on ikisi
Bir kadın Uykusuz
Ne güzel bir anne
Ne güzel bir kadın
Bebeleri gül nakışları gül

Bir bebe bir gül uykuda
Bir bebe bir gül peşinde
Koyun sağıyor bir kadın
Işık sağıyor bir kadın
sabahın ilk ışıklarını

sabahın ilk ışıkları
Yeni ulaşmış evlere
Ne güzel bir anne
Çilesi çocukları için.
Çocukları gül tarlaları gül
Ne güzel bir kadın