Andıkça adını, içimde bıraktığın samyellerine inatla, haykırıyorum rüzgara doğru. Nefesim kesilse, yüreğim burkulsa, içimde milyonlarca Gazze duvarını yıksanda acımadan; ben her defasında seni isteyeceğim.
Sıcaklığın vardı saçlarımın kestiremediğim uçlarında. kırık dökük; avare odalara bıraktım bu büyük sevdayı. Rutubetli şehirlere gönderdim; SENSİZ BENSİZ! Andıkça adını; rüzgarlara, dalgalara, aldığım her nefese küser oldum. Oysa ben her tebessümde; seni özledim.
Şimdi sen arkanı dönüp gittiğin gün gibi; yine yalnızsın. Yüreksiz giriştiğin bu kara sevda, bela oldu başına. Cesaret edemeden, tüm korkularımla aşık olduğum sen benden yüreksiz çıktın. Kızmıyorum... Yapayalnız kaldığım bu kocaman şehir; senin hasretinle dolup taşıyor; her geçen salise, saniye, dakika... Sense elinde devasa bir Fransız parfümü; seni yok etmeye çalışıyorsun. Oysa ben her içime çektiğimde havanın bu güzel kokusunu; SENİ SEVDİM...