Sabahları günler geçer...
Günler geçer deme arkadaş...en soğuk bedende beklerken bile hiç üşümek geldi mi aklına,
Gözlerini pusuya dayıyarak ellerini ısıtmak,sonunu bekleyerek ağlamalarına karışmak...
Geldimi hiç aklına...

Çamurlu bedeninde hiç sürürklenmek üzdü mü seni düzü tersi bellisiz şu hayatın kelepçesinden dışarıya bakarken...hiç sustun mu yüzünü gizleyerek,gözlerini kıstın mı sen hiç ağlarken...
Beraber zamanı harcarken dedin mi hiç keşke... ... diye.

Hayatın kollarında adımlar bu kadar koyu muydu, bu kadar ağır ve biçimsiz...
Acıması sırda saklanan bu ezgiler,
Bu kadar mı küskün bize arkadaş...
Bu kadar mı zor ninnilerin kulaklardaki çınlaması,semalardan haberlerin tez vakit ulaşması...
Bir söyleki bileyim,
Bildireyim gözlerimdeki yangını sana,içimdeki yangını...
Susayan kıvılcımları ...

Hey dost...!! yürü hadi bakamazların üzerine,
Yürü eğlenen turnaların semahına doğru...
Bel bük yüzü gözü gökte dağların yüceliğine...
Bir daha batma buralara,
Batma diye...

: :SERHAT CEM PARLAZ .