Umut etmek, hayaller kurmak…


İnsanoğlunun en çok yaptığı iki şey.
Umut etmek, hayal kurmak ve her seferinde yıkılan yine umutlar, kırılan yine hayaller…
İnsanlar her seferinde yıkılan umutlarına rağmen niçin umut etmeye devam eder?
Yaşadıkları onca sıkıntıya rağmen, düştükleri karanlıklara rağmen neden vazgeçemezler hayal kurmaktan?

Genelde mutluluk üzerine kuruludur hayaller, mutlu olmayı umut ederler…
Mutlu olurlar belki de ama tekrar tekrar aynı son, acı...
Bir varmış bir yokmuş diye başlayan masallar gibi…
Peki yorulmaz mı insanoğlu hayal kurmaktan, yine ve yine kırılmasına, yıkılmasına rağmen umutları, hayalleri?
İşte burada takılıyor, burada aksıyor her şey…
Yorulmak, tükenmeye başlamak; umutların bitmesi midir?
Yorucudur umut etmek ama galiba ayakta tutanda odur insanları…

Ya umutlarda tükenirse?
O zaman ne olur? ne yapar insancıklar?

Ben çıkar bir yol bulamadım...
Umutlarınızın tükenmemesi dileğiyle... (TD)