merhaba gönlümün günlüğü,sırf sana ait bir güneş sayfanın bir ucundan doğup,diğer ucundan batıyor. belli belirsiz duygularım, içindeki hal kasabasında süvarice yürüyor. bu akşam hava soğuk, kaldırımlar sabah ayazında güneş için titriyor. ağaçlar yapraklarını taşıyamıyor, karanlıklar avcı bir kediyi faresinden gizliyor.


serseri gençlik, sokak eşkıyası gibi. gecenin bu vaktinde patlamış egsozla hava atıyor. insan biraz sessiz konuşur. saygı, sokakta mum ışığı ile aranıyor. külfeti ağır naralar, ayyaş ağızlarda mekanını bulurken araba yanan tek farıyla etrafı kolaçan ediyor. kırık bir merdiven komşumuza giden kıvrımlı bir yol, sesler duyuyorum ayakkabılar bu yolu topukluyor. kaldırımlar yine talihine küsmüş, çöpler gecenin bu vaktinde serseri kedilere sofra kuruyor. gözlerim bir ressam gibi, yaşananlar penceremin tuvaline düşüyor.


hafiften yağmur başladı, sokak lambası yağmurdan kaçıyor. uçuk bir düş dünyası bendeki, bu geceye mahsus yıldızlar arıyor. kararsız bir fikir ile buğulu pencereme adımı yazdım, alnımı dayadım soğukluğuna, gördüklerimi unutup kaçamazdım...


günlüğüm, sırra kadem basmış eski sokaklar, onların emzirdiği çocuklar nerede? hani saklambaçlar, hani oyunlar. heyhat! zaman, oyunları çocuklardan esirgiyor. komşuluklar yatalak, ne bir gelen var ne bir giden, belki bir fotoğraf karesi yakalarsınız vefalıysa insan eğer cenazeden. üç beş adam kaldı bu mahallede, artık eskiler gidiyor. yeni nesil, ahlâkı taklitçilikle boğuyor. tevâzü unutuldu başlar dik duruyor, üç nasihat etsen küfür deyü yüzüne bakılmıyor.


sevgili günlüğüm, devir değişti artık...sokaklar bozguna uğradı, ahlâksızlık şimdilerde özgür bir yaratık...