sevgili günlüğüm, sabahleyin kırağıya maruz kalmış yorganım halinden şikayetçiydi. oysa hiç kımıldamadan uyumayı başarmıştım. ne yani benim mi onu ısıtmam gerekirdi onun mu beni. şu baş yastığım eşkıya mıdır nedir uykumun ayyaş noktasında nöbetçi polisler gibi peşine düştüm. biliyorum kanunları yoktu gecelerimin ama hiç olmazsa göçebe yasalarını işletebilirdi. herkes yerini bilmeli değil mi?


sabahleyin komşumuzun gece boyu öten horozu uyandırdı beni. vakitsiz öten horozun akıbetini bilseydi, tavuklarını önüne katar kümes kümes kaçardı galiba. penceremin köşesinden başımı uzattım göreyim şu vakitsizi diye ama ne ala; pusu kurmuş sanki eşkıya. yüzümü yıkadım, kahvaltımı hazırladım, o horozun hısmına ait yumurtayı dilim dilim yedim. özenle elbiselerimi giyindim, işime koyuldum. yollar ıssız bir koridor, sokak lambaları nöbetçi bir askerin uykuya dalacak gibi olan gözlerini hatırlattı bana. sahipsiz köpekler yol yorgunu.


yürüyüşüme paltolu bir adam adam eşlik etti ki; bir metre önümde çekti de içindeki tüm namzeti geberiseci tükürdü yere. elinde mahpus bir cigara, yazık değil mi yaradılan dudağa, ciğere, kalbe, bacağa. sorsan ona alemde olmaz madara. ne yani afilli yürüyüşü mafyaca ama hissiyatı kadavra. soluksuz çekiyor içine dumanı, aklım almıyor sabah sabah nedir bu efkârı. yok bu efkâr değilse bence boşar bunu karı..deyip yürüyorum.


yıldızlar belirirken gökkubbede yavaş yavaş, ben eve dönüşümün yolculuğuna hazırlanıyorum. yollar kalabalık herkes dolmuşa el atar, dolmuşçu kardeş, fırçasını yerini alana atar. bozuk parası olmayan yandı, dolmuşçu sizi banka sanır ki bozuk yok mu abi! der. yok kardeş desen de kafa asabiyet çanı gibi bir sağa bir sola kayar. bir öğrenci alır mısın abi diyen öğrenciye kimlik sormaya ne hacet üstündeki kıyafeti mahsustan giymiyor ya el afet. cumartesi olmasın sakın, tatildir o gün öğrencilikten çıkarsın, alırlar senden tam ücret. dolmuşçu kaynıyor trafik, kaldırımlar işgal gördü ki alamet. iki aracın arasından göbeğini geçirirsen yoluna devam edersin yok şişman isen anayola girer vites artırır tekrar kaldırıma çıkarsın.hayat işte..


ooo mis gibi kokuyor kurufasulye, kesin pilavı yanındadır ki cabası yoğurda gebe. evdeyim işte...