Bir çift altın yıldız gibi gözlerin öksüz zifiriliğime, güneş gibi yakut gibi inci gibi gözlerin...
Yapma sevgilim gözlerin masum kalsın ben o gözlerde hayat bulanlardanım...
Zehir gibi gece içime işliyor yine, ben senli diyarlarda dolanıyorum...Hayalin tebessüm olup kıvrılıyor dudağımın kenarında ben sana hasret ben sana aşık öylece kalıyorum...
Seni görmeyi başkalrının çehrelerinde yakıştaramıyorum kendime kapatıyorum gözlerimi sana dönüyorum...
Yüreğimde gül bahçeleri adıyorum sana, gül tenine yakışan pembelere boyuyorum etrafı, buram buram gül kokusu duyuyorum, sevgilim seni gül gibi içime çekiyorum...
Gözlerimi açıyorum katran karası gece kucaklıyor beni bir damla süzülüyor yanağımdan gül çehrene düşüyor, yüreğim eziliyor bir yerlerde, nefesim bitiyor seni seviyorum...
Varlık varmı sahiden bilmiyorum ama yokluk var sen varsın görüyorum...
Gün doğmasın istiyorum gün doğarsa sen sönersin biliyorum gündüz yıldızlar görünmezmiş ya öylece gecenin en derinine saplanıyorum...Gündüz olduğunda sen olmayacaksın sevgilim.Senin yokluğun benim varlığıma hançer saplarken ben sana tebessüm ediyorum...
’’Gel’’ diyorsun bana sonunda ’’haydi gel.’’ Sen yoklukta dahi kaybolmayı başarırken ben yine hayallerime sığınıyorum.
Anlıyorum ki tek gerçek hayallerim hiç bir zaman var olmayan aynı zamanda asla yok olmayan hep yüreğimin dehlizlerinde sır gibi saklanan hayallerim ve başrolde sen, sensin sevgilim...

... HeR dAiM YüReĞiMdE OlAnA...


Kübra OKUDAN