.....................................

Sanki devamlarını getiremiyoruz, bismillah deyip dokunduklarımızın...

Eksik yaşamaya, rafa kaldırmaya, bir köşeye atmaya, tamamlamamaya çalışıyoruz hayatı. Hayatımızı planlarken, evdeki hesabı çarşıya uydurmakta zorlanıyoruz. galiba...

Galiba başımızdan büyük işler yüklüyoruz küçük burnularımıza.

Kepçeli kulaklarımıza tam tamına sesi ulaştır(a)mıyoruz sanırım.


Sanırım kıvımcılarını gördüğümüz, uzağını tahmin ettiğimiz ışıkların peşinden koşmuyoruz... Koşmak için mücadele etme gücünü göster(e)miyoruz. Zorlanıyoruz daha birkaç adım atmadan, öteye. İleriye bir karış gitmeden, nefes nefes kalıyoruz gibi oluyoruz...

Ara veriyoruz soluklarımıza, yorulurken azıcık..

Mola katıyoruz yolculuklarımıza, gereği yokken...


Hedefe varmak, ışığımıza biran önce kavuşmak varken, yıldızları kilometrelerce ötelerden izlemek, bizim için daha kolay iş oluyor.

Rahata düşmek, mutluluğu yerimizde sayarak elde etmek istekleri sanki bize daha iyi hitap ediyor.

Tembelliğimizle övünmekten sakınca bulmadığımız gibi, takılmaktan acayip keyifler koparıyoruz yaşamdan...

Yaşamdan artılar kazanmada derdindeyiz, eksiklerini giderme telaşında değiliz anlayacağınız...


......................................
Mehmed Selim ÇİÇEK
6 Ocak 2010,,,14.49
Mardin