Farklı bir şey olsun istedi içim bu akşam...
Yüreğime girmek geldi içimden özgürce. Açayım dedim sakladığım ve varsa kendimden bile. Hala sindiremediğim yaşanmamışlara bakayım dedim başka bir göz gibi sanki... Başarabilir miyim bilemiyorum, ama denemek lazımdan yola çıkarak açtım temiz bir sayfa burada.
Belli bir sırası olmalı bu sorgunun.
Ve kuralları olmalı. Kalıplara alışmışım sonuçta, taşan olmamak lazım düzenden, hep olduğum gibi beynimde...
1969 lara gittim önce; sordum o küçük kıza;
Neden ağlıyorsun üşümüşlüğüne sevgisizliğin, yitirmeler bir sende mi var?
Sadece baktı yüzüme yaşlı gözlerle ve başını dizlerime koydu usulca okşayayım diye...
Okşadım... Okşadım... Okşadım...
Akıttım sevgimi saçlarından minicik yüreğine...
Kıramadım kalemi, bulamadım suçlu kim?
Sonrasına ilerledim zamanda bu yaşamın.
Yoruldum; önüme çıkan engebelerden. Bir o taşa koştum yol açmaya, bir bu yana...
Ellerim parçalandı dikenlerden, setlerin altında kaldım.
Kaldıramadım.
Yol açamadım taze yaşama.
Koş hadi, yaşam senin diyemedim o kıza...
Soramadım bile neden diye gözlerin kara bakıyor yosun yeşiline inat...
Kıramadım kalemi sorgu bitti...

12.08.2007
22.00