Mesafeler, yakınları alıp götüren adımlar...
Her iç çekişte duyulmayan ahlar... hangi karanlık dünyaların kadınısın? Bilmiyorum ki yanan sadece ellerin mi yoksa dokunuşların mı!


Tahteravallinin bir ucunda ruhun diğer ucunda hayallerin, kim yükselmek istiyorsa ötekini alaşağı ediyor. Sihirli bir değnek çalsam emanet, sihirli güçlerim olsa tek seferlik, tek sefer dokunup yeni bir hayat armağan etsem... Ne değnekte sır nede tılsımında, sır acı olmuş gaipten tekyekün sırtına vurulmuş.

Nereye gitmek istiyorsun, deniz kenarında kumların mı, dağ başında buzulların mı olmak niyetin. Aynı dili konuşmak, zoru mürekkeple yalamak, her geçen gün derinleştiriyor, her geçen gün seni anlamaktan uzak kalıyorum. Benzer noktalarımız azalıyor, bir gün son noktayı bırakıp gideceksin, ellerin yanık gözün yaşlı. Patika yollarından gelmişsin hayatın, şimdi düze asfalta kavuşunca vermek istemiyorsun ellerini. Kalanı yolun, geçilenden çok daha kolay, dün kendin için olan mücadeleni bugün başkaları almış.

Şunu anlamak acı geliyor, benim iksirim mutluluk vermeyecek, doğrusu acı da sunmayacak. Dünyanın merkezini ispat için elimde metre koşuşturmaktan öte çare sunmayacak. Uğraşlarından koparacak belki, bir demlik sıkıntına düçar olacak ama ne derdine ilaç ne de mutluluğuna sebep doğacak. Çocukların oynadıkları renkli hamurlar gibiyim, her seferinde yeni şekillerle karşında olmak, ama özde aynı hamur, şekli her ne olursa olsun seni seviyorum diyen hamur. Yoğurma yorulmak istemezsen, sırdaş uzaklığında gönlümü…

Demet demet çiçeklerin yerine bir avuç dağ toprağı kokusu gönderiyorum sana, al kokla, kavuşmak istediğin hayallerine sahip ol diye, tattığın kokular kadar güzel mi? .... Sordun mu kendine…

Tek dileğim şu ellerin yanmasın, ellerin yanınca yüreğim yanıyor. Şarkılar yaz, bir değil bin kez şiir yaz, ama susma..... anladım ki susunca matemin oluyor gelinliğin…




2006 - N. K