Herkezlerin malumu şu anda gündemimizde çoğumuzun korkulu rüyası haline gelmiş olan domuz gribi son sürat devam ediyor.Her kafadan ayrı bir ses çıkıyor ki ne çıkmak ,,kimsenin dediği kimseyi tutmuyor.Yan etkileri mazallah adamı öldürmekten beter eder diyorlar.Aşı olmazsan zaten ölürsün diyorlar..

Az önce duydum televizyonda çeşitli ülkelerde aşı olduktan sonra ölen 41 kişi olmuş ama bakın ki zaten bu insanların kronik hastalıkları varmış ondan ölmüşler.Yani zaten öleceklermiş....

Ana sınıfına giden bir kızım var.Geçtiğimiz günlerde okuldan verilen bir yazı.H1N1 aşısı hakkında bilgiler ,, birde yan etkileri .Sonuç uygun buluyorsanız ilerleyen günlerde çocuğunuza bu aşı yapılacak.Uygun bulmuyorsanız yapılmayacak..Her iki koşulda da veli imzası..Bizlerde bir şaşkınlık bir çaresizlik.Yaptırırsam ya bişey olursa evladıma korkusu.Ben daha kendimin bir şeye alerjim var mı, mevcut hastalıklarım kronikmi değilmi olaya tam vakıf değilken ,el kadar çocuğun alerjisi varmı ,bizlerin bilmediği bir rahatsızlığı var mı nereden bileyim..Ya yaptırmazda çocuğuma birşey olursa ,,yanıt basit aşı yaptırsaydın kardeşim diyecekler..Yaptırdın gene birşey olursa aaa alerjisi varmış dememişsiniz diyecekler..
Dünya çapında salgın olarak adlandırılan bir gribin aşısının yapılması mevzusu insanın kendi insiyatifine kalmış olması bana ters gelmekten ziyade sinirlerimi zıplattı doğrusu.Aşıya karşı oluşan güven kaybı ve başbakanımla -sağlık bakanımın fikir ayrılığı olayı daha da içinden çıkılması güç bir hale getirdi.
Şimdi vatandaş ne yapsın.Bilmediği bir şeyle karşı karşıya kalmışız kedi yavrusu gibi dolanıp duruyoruz..
Düzenli beslenmek evet ama temizlikte çamaşır suyu manyağı olmamak içten bile değil..

Kendi canımızı ben geçtim ama çocuklarımızın sağlığı ile ilgili bizlere piyango oynatanlara öfkem son şiddetinde devam ediyor..

Herkesin birbirine ne yapacağını sorduğu ve aslında olayın arkasını sorgulamadığı bir ülkede yaşıyoruz işte.Canım ülkem sen bunları aslında hiç hak etmiyorsun..Ama bizler koyun oldukça ,, hak etmek zorunda kalıyoruz sanırım...

Saygılarımla ;
Sibel Ünal Avcı