[]NE GÜZEL ÇOCUKTUK BİZ( ! )
İŞTE BİZİM ÇOCUKLUK YILLARIMIZ...........


Dışarıda kar... Ama ninemin yaktığı ocak içten içe öyle yanıyor ki.
küçücük köy evimizde öyle mutluyduk ki lapa lapa, kar yağarken bile üzerimizde sadece annemim ördüğü hırkayla dışarıda oynardık ne mutlu çocuktuk biz çok üşüdüğümüz zaman hemen içeri girer üzerinde demir maşa...Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri.
güzel bir kış günü ve kızarmış ekmek kokusu... ah ne mutlu çocuktuk biz.
öyle soframızda salam sucuk olmazdı ninemin pişirdiği sıcacık bir tarhana çorbası.yanına turşu birde ninemin kendi elleriyle yapıp pişirdiği mis gibi ekmek ah ne mutlu çocuktuk biz .

Hayatında bir gün bile kümes görmemiş bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin
kokusunu duymamış ve fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında,
boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar
için ben ne kadar yaşlıyım. acaba ?


Dışarıda kar... İçeride kanaat ve huzur... Televizyon yoktu. Gazete de her
zaman olmazdı.
Öyle mutlu çocuktuk ki keyfimiz bozulmazdı hiç !
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna râm olurduk. Kestane
közlemek bütün bir gecenin mutluluğuydu. Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı
hikâyeler, masallar...
Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin
açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası...


Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi?
Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi
kokardı.


Çay da kokardı...patates de... Domates de... ne yediğimizi bilirdik yoktu öyle hormon lu ve G.D.O yiyecekler bilmezdik


Bütün bu nefasete,köyün küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu.
Dışarıda kar... İçeride huzur...
Zam endişesi, doğal gazın kesilme korkusu, yolda kalma telaşı, rejim
tehlikesi yoktu...


Ergenekon tertipleri, çarşaf açılımı, kürt açılımı, ermeni açılımı yoktu.
Hiç kimse ’’hepimiz Hırant’ız, hepimiz Ermeniyiz’’ demiyordu. Hepimiz
TÜRK’dük!.......
Ne mutlu çocuktuk . Mutluluğun resmini çiziyorduk