SAYGI VE SEVGİNİN ÖNEMİ

Saygı ve sevgi insanlar arasında iyi bir bağ oluşmasını sağlar ve bu bağ sayesinde insanlar birbirleriyle iyi geçinirler.
Saygı ve sevgi, çocuk yaşta öğrenilir. Ailede bir çocuğa insanlara karşı saygı duyması öğretildiyse bu çocuk hayatı boyunca insanlara saygılı ve hürmetkar davranır; fakat ailede çocuğa iyi bir eğitim verilmediyse bu çocuk hiçbir zaman insanlara saygılı davranmaz ve ondan hiçbir şey beklenemez. Bu yüzden hem ailesinde hem de toplumda karışıklıklara sebep olur.
Aile içinde saygılı davranan bir çocuk toplumda da saygılı davranır. Toplumda saygı insanlar arasında barışı ve dostluğu pekiştirir. Bu da insanların birbirleriyle uyum içinde yaşamasını sağlar. O toplum gelişir ve ilerler, geçmişten bugüne gelindiği gibi…
Saygının yanında insanlar birbirine sevgide duymalıdır. İnsanlar birbirlerini severse her zaman diğerlerine yardım etmek ister. Bu sayede birinin bir sıkıntısı olduğu zaman bütün toplum o kişiye yardım etmek için bir noktada buluşur. O kişinin acısını paylaşır ve sıkıntısını azaltır. İster istemez yüreğinde taşıdığı o sevgi yumağını ve yapmış olduğun bu paylaşımdan dolayı rahatlık hisseder.
Saygı ve sevgi farklı unsurlardır ama biri olmadan diğerinin hiç bir anlamı olmaz. İkisi biri birine bağlantılıdır diye düşünürüm. Saygı ve sevginin bir arada bulunduğu toplumlar uzun ömürlü olur ve hiçbir zaman kargaşa içine düşmez.
Bu yüzden biz de birbirimize saygılı davranmalıyız. Her zaman başkalarının sevincini ve acısını paylaşmalıyız. İnsanları sevmeli onları birbirinden ayırmamalıyız. Saygının önemi sevgiden oluşur. İnsanlar toplum içerisinde bile sevginin belirtisi olarak, birbirlerine saygı sunarlar, bu da sevginin önemli bir noktasıdır. Dünyamızda herhalde en çok kullanılan sözcüklerden biri de sevgidir. Çoğu zaman bu kelimeyi çoğunlukla anlamadan kullanır veya kendi ihtiyaçlarımıza göre değerlendirdiğimiz anlar çok olmuştur. Merhamet bile paralel olarak sevgiyi işaret eder . Aslında bu kelime insanoğlunun elinde zorda kaldıkça kullandığı bir silah gibidir. Sevgimizi ilan ederiz. Kendimizi bazen acındırmak için sevilmediğimizden yakınırız. Derinlerde sevginin anlamını gerçekten bilen ve anlayan çok az insan var sanırım. Sevgi yürekte haykıran sestir. Heyecanların bittiği, alışkanlıkların başladığı yerde sevgi önem kazanır. O kadar önemlidir ki, sevgi kelimesinin üzerindeki değerlere sahip olabilen insan, şefkati, fedakarlığı ve beklemeden vermeyi içinde barındırdığı müddetçe hayatı kavrar; çünkü gerçek sevgide karşılık beklenmez, beklenemez.
İnsanın kalben en iyi hissedebildiği sevgilerden bir tanesi, üç boyutlu yaşadığı dünyada karşı cinsle olan birlikteliğidir. Sevgi o birlikteliği, zor koşullarda dahi olsa yürütebilen güçtür. Sadece insanların belki de farkında olmadığı, belki de göremediği yaşanan anları vardır. İki sevgilinin hiç konuşmadığı anlardaki huzur, mutluluk, sevgi hisleridir ki işte en gerçek, en saf hisleridir bunlar. Sevgi, susmaktır bakarak sevgisini sunmaktır.

HALİSE TEKBAŞ
GAZETECİ-YAZAR