Tüm felaketlerin üst üste yaşandığı ülkemizde her birimizin derdi bir başka.
Demokratik açılım paketi... seller... depremler... önü ardı kesilmeyen şehit haberleri... Mahzun bir sesle 45 saniye kahraman ilan edilen şehitlerimiz... sellerde yitirilen canlar ve kayıplarda öyle.Hemen arkasından magazin haberleri.Mahzun prens ve prenseslerin yüzlerinde bu sefer gülücükler.pür neşe.Mutlu belkide putlu azınlığın özendirici yaşamlarından örnekler.Alay edercesine gibi.Nedir bu vurdum duymazlık.Bu kadar mı değiştik biz.Yakışıyormu bunlar bize.Gülerken ağlamak,ağlarken gülmek... Riyanın ta kendisi... Timsah gözyaşları...Tokun açtan haberinin olmadığı, sırtı pekin çıplaktan bihaber olduğu... Yazılı ve görsel basın yürekler acısı... Öyle öğretmişlerdi bize okul çağlarımızda."Basın toplumun ortamını aksettiren bir aynadır"demişlerdi.Şimdi daha iyi anlıyorum aynayı.
Vatan bölünmez,bölünemez diyoruz.En suskun yürek,en suskun bedenler bile buna müsaade etmezler.Kimsenin de gücü yetmez buna.İyi de aslında gözlerimizin önünde tüm çıplaklığı ile topraklarımızı kaybediyoruz.Düşmanın yapamadığını kendimiz yapıyoruz.Kim farkında?Bu topraklara sahip olmak,korumak,kollamak için ne yapıyoruz? Toprakla birlikte yitirdiklerimiz...Yoksa halen daha dans,vals,horon ve kolbastılarla mı avunuyoruz.Yeniden üretilmesi mümkün olmayan topraklarımızın kaybedilmesine tüm ülkece neden seyirciyiz.? Düşmanın yapamayacağını kendi ihmallerimiz nedeniyle bizler yapıyoruz.Topraklarımızı kaybediyoruz. Bir daha geri alamamacasına.Seyirciyiz ve farkında bile değiliz çoğumuz.İnsanlarımız,siyasiler,sivil toplum örgütleri hep seyirciyiz. Açlığa, kıtlığa mahkumuz oysa.Doyacağımız kadar yiyecek,barınacak kadar mekan olsa ne olur ki.Bu hudutsuz tüketim neden?
Tüketim... en kolay yaptığımız şey.sadece maddi mi... değil.Manevi değerlerimiz de tüketiyoruz. Sıradan ilişkilerimizin adına bile aşk dediğimiz, sevgi dediğimiz değerleri de kaybediyoruz.Bir merhabanın ardından aşkım,sevgilim dediğimiz ve öyle bildiğimiz ve hatta lanse ettiğimiz aşkı da sevgiyi de yerle bir ediyoruz.Bu kadar mı kolay her değeri yok etmek.
Kendimize gelsek ve haddimizi bilsek diyorum