Hasretimin yanında başka neden’ler önemli değil bana,,, sebebim sensin, nedenimsin yaşamama...

Senden sonra duygularımla çıkmaz sokaktayım... güldüm, ağladım ve belkide en çok bugünlerde hasretinle dardayım... sen gidince, yüreğim dondu sende ve ben kalakaldım öylece,,, sevgimle.

Dün,,, yine hayalinle sobelendim, sensizliği geceme mıhlayarak günü bitirdim... herkesden sakladığım ısrarla akan gözyaşımdın, belkide t e k hayalim, en "büyük" günahımdın.

Bugün hüzün doluydum yine, yürüdüm sahilde saatl e r c e... hiç bir şey sensizlik kadar uzamadı, tüketmedi yüreğimi... yürüdüm, ay’ın matemini kendine sper alarak seni haykırdım martılara serserice...

Ne yapsam olmadı, seni kime sorsam "nerdesin" bilmedi... yüreğimi söküp atsamda biliyorum, dinmeyecek hasretim dinmeyecek gözyaşım yine.

Bir kuşa yuva yaptım, bir çocuğu okşadım, bir kediyi doyurdum... ve bugün,,, seni kaybetmekten, duygularıma hakim olamamaktan her zamankinden daha çok korkar oldum.

Hıçkırıklarla sarardım ve soldum, duvar diplerinde seni beklerken kahroldum... beşe bir mağlup gelen, yenik düştüğüm sensizliğime, seni her andığımda yeniden vuruldum.

Hiç düşündünmü neden? .. neden seni gerçek isminle çağırmadım, ç ü n k ü,,, sen "o" değildin, y a n l ı z seni çağırdığım isminle benimdin, delice sevdiğimdin .

Şarkımız radyoda her çaldığında, kor gibi hisseder olurum seni vücudumda... bir an sanki saçımı okşar gibisin, gözlerimden yüreğime sarmaş dolaşansın... sanki halen burdaydın, halen beni bekler gibi başucumdaydın.


Önemi varmı, ay’ın rengi neydi? .. deniz maviymiş banane, ayrıntılar önemsiz/bende... sen olki yarınlarımda, ben onlarda seni bulayım, seninle ebeden mutlu olayım.

Her gecen gün hırçınlaşıyorum yokluğunla,,, daha ne kadar bekliyeceğim söyle sevdiğim... ( devamı gelecek...)
____

Şahinde Hülya Kahraman / 21.9.2009