Kesik kesik bakışlarla kızı baştan aşağı süzmeye başladı. Daha öncekilere hiç benzemiyor diye mırıldanıyordu bir sütunun arkasında, adeta saklanmışçasına.

Uzun, kıpkırmızı, kolları olmayan tıpkı sarafanı andıran bir elbise vardı kızın üzerinde. Kızın ışığı adeta tüm salonu aydınlatıyordu. Bütün erkeklerin bakışlarına maruz kalmak, kızı hem sevindiriyor hem de tedirgin ediyordu. Etrafına yavaş yavaş göz gezdirirken kesif bir bakışın etkisine giriveriyordu farkında olmadan Güzel. Sütunların arkasındaki gözlerin sahibiydi Güzeli etkisi altına alan.

Küçük, sıradan fakat sevimli bir balıkçı köyünde böyle bir güzelliği nasıl oluyor da daha önce fark edemediği için kendi kendine hayıflanıyordu oğlan. Kasabanın şarkısı tüm meydanı titretirken dudaklarında “AŞK’ımı Portofino’da buldum” sözleri ile şarkıyı mırıldanarak Güzel kıza doğru yöneliyordu oğlan.

Güzel kız oğlanın kendine doğru geldiğini görünce O da Ona doğru yürümeye başlıyordu. Oğlan ve Güzel kız salonun sahil tarafında karşı karşıya geliyordu ve…

Konuşmadan eller birbiri ile tutuşurken diller salonda yankılanan şarkıya eşlik ediyordu.

“AŞK’ımı Portofino’da buldum

Çünkü hala hayallere inanıyorum

Kaderin tuhaf oyunu

Portofino’da kalbimi aldı

Sabahın tatlı büyüsünde

Deniz seni bana getirdi

Gözlerimi hafifçe kapıyorum

Ve yanımda Portofino’da

Seni yeniden görüyorum”

AŞIK’lar o akşamın bitmesi hiç istemiyormuşçasına kendilerini Portofino’nun sahiline atmışlardı. Dalgaların kayalıkları kırbaçlarken çıkardığı ses yüreklerde ki AŞK coşkusunu arttırıyordu. Deniz coşkulu tıpkı AŞK gibi, müzik ritmik tıpkı kalp atışları gibi ve ay on dördü gibi parlak tıpkı çehreler gibi.

Küçük kasaba büyük AŞK’ı yaşamaya namzet vücutları içine çekiyordu. Dokunuşların, bakışların, okşamaların doğallığı bir kez daha galip geliyordu fiyakalı sözlere.

Sabah güneş yüzünü gösterirken, Âşıklar bir yakamoz canlısı misali tüm sahili aydınlatıyordu. Parti bitmiş, insanlar çoktan uykuya dalmış, dalgalar uslu birer çocuk olmuş ve ortalık sakin ve sessizdi. Yine de her şeye rağmen bir koku ortalığı çepeçevre sarmıştı. Her dilde farklı söylenen; lakin her yürekte aynı manayı veren, aynı heyecanı yaşatan, aynı ürkekliği bürünen ve aynı yoğunluğu barındıran bir şey…

Son Liman ,“ AŞK”



Fatih Mehmet MİRZA


Not: Portofino şarkısını dinlemek isterseniz;vimeo.com/6055739