İlhamımı başka masallarda, başka gerçeklik fırtınalarında bir başka sevdada aramalıyım artık… Tuzla buz olmuş gönlümün yangınını söndürmeli hayata sarılmaktan korkmadan içsel savaşlarımı bırakıp, mutluluğa yaslanmalıyım artık…

Anladım ki; o yalandan da yalan sevdayı bir büyü hâline getiren benmişim… Satırlarımmış onu büyük yapan, gözyaşlarımmış su misali akan… Doğruluk payımız olmadan aldanmışım öylece, kendimi bilmezce…

Deli yüreğimi bir zaman sonra tekrardan konuşturacağım bu deli yürek sevecek yeniden hem de hiç ama hiç yalana kaçmadan, yalan olmadan…

Yok, oluşlarım olmayacak ben var olurken… Kördüğümlerim olmayacak sevdalarım sıralanırken… Demem o ki; çok sevmekten vazgeçmeyeceğim, yine de çok severek öleceğim…

Kalpler sıralanacak Diz boyu… Kimi altından kimi gümüşten ama en güzeli gerçekten sevebilenin olacak… Gerçekten sevebilen ve de gerçekten yaşatabilen büyük bir sevda istiyorum…
Boyumu aşsın, haddimi aştırsın beni şaşırtsın ama hiçbir zaman kendinden alıkoymasın…

Adı yalana karışmadan, elleri ruhumu okşamaktan caymadan sadece bana kansın beni alsın sarsın… Büyük bir aşk istiyorum küçük yürekler ve de küçük beyinler üstüne alınmasın!

Şimdi ilhamımı tüm evrenden alıyorum bittiğimi sananlar utansın! Ben esaretliği reddetmiş bir masal prensesiyim… Beni ben olarak sevip büyüklüğümü büyüklüğüne saracak, gerçeklerle masalları ayırmayacak olan masal prensim gelsin…

Ama o yalandan da yalan sevdanın sahibi; dudağını uçuklatan nedenlerle masalında kendine ait, seçtiği doğruluk paylarını sevsin…

Sözüm kızgınlığıma yenilmemi sağlayacak cinsten değil artık… Asil sevebilenlerin durağında inmişken, kine, nefrete yer yok artık… Beni anlayabilecek bir gönlün olduğu inancındayım ve o bana gelecek ben ona değil…

Seni bekliyorum masal prensim; yalanları unutturman, gözyaşlarımı dün de bırakmama yardımcı olman ve de büyük aşkını kocaman sevdama sarman için…

Şimdilik yollar benimle sınırlı… Gözlerimi kapattığımda elimi tutabilecek şahıs; beni aydınlatabilecek tek varlık olacaktır… Doğrularımla doğrun olmaya geliyorum hayat…

Yine birbirimize kaldık…

Dilara AKSOY