Ben seni tanımadan sevdim; bilmeden. Yüreğinin sıcaklığına güvenerek.
Çok zor oldu önce kendi kendime itiraf etmem; çünkü inkar ediyordum seni sevdiğimi. Ama zaman geçtikçe, içimde bir özlem, bir hasret oldun. Yerini kimse alamadı, dolduramadı.
Geç kalmaktan korktum hep. Ben vicdanımla savaşırken, sen başka yüreklere akarsan diye.
Sen teklif etmedin ama ben teklif ediyorum; bu çıkacağın sevgi yolculuğunda bana da yer var mı?
Fakat fark ettim ki; o sandal da çoktan bir kişi yerini ayırtmış ve ben sahilde kalmışım.
Şimdi çıktığın bu yolculukta sana mutluluklar dilerim bir ömür boyu.
Umarım sandalın hep dingin sularda seyreder...
Yalnız şunu bil ki; eğer gün gelirde fırtınaya yakalanır ve sığınacak bir liman ararsan, bil ki ben bu rıhtımda gözlerim ufuk çizgisinde, senin dönmeni bekliyor olacağım.
Her batan günde hüzünle; her yeni doğan günde umutla......


Serap Baycan