Gidişin gelişin kadar anlamını yitirdi.ne senin varlığın ne de yokluğun sığmıyor içime.Bir başka beklyişlerimde saklamıştım seni.sitem dolu hislere sarılmışken inancın gölgesine bırakmşıtım seni.sen sen sen ve seni sensizleştiren sensizliklerdi benim isteyişlerim.
gittin bu sefer gerçekten gittn.ne heyacanlarını bırakattın yüreğinden ne de sensizlik sessizliğini.oysa büyük bir mavilik içinde hapsolmuşum ben.Hiç boğulmaz sanmışım çırpınan hislerimi.bende bıraktın yine beni.sen alıp gittin içindeki sevgini.Koca mavilikte cesaretim yoktu sensiz.ama sensizlik yağıyordu bulutların gözünden.koca mavilikte gittikçe dahada derinleşiyor daha da derinleşiyordu.keşke herşey masalardaki gibi mutlulukla yakıştırılsa.herkes sevgiyi altınla bile kıyaslamayacak kadar paha biçilemez değeri olduğunu hissetse.sen şimdi benim uzaklrımda olurmuy dun?benim derinleşen mavilğimde sen yüzeyleşirken her firtinada sürüklenceksin.ve benden gitkçe uzaklara gideceksin.
şimdi gerçekten uzaklardasın................