Sevgili Lion’a

Seni sevmeye başladığımda kalbim de ellerim kadar küçücüktü. Çocuk masumluğu kıvamındaydı sevgim. Tek amaç senle oyun oynayabilmekti. Sen olmadan diğer çocuklarla oyun oynamanın bir anlamı yoktu. Dışarı çıkmadan önce balkondan bakardım senin olup olmadığına. Dışarıdan sesin geliyorsa ben de bir dakika bile durmaz hemen çıkardım oyun oynamaya. Oyunun adı saklambaçtı ve biz birlikte saklanırdık dünyanın bütün kötülüklerinden.
Yıllar ilerledikçe ellerimle ve kalbimle birlikte sana olan sevgim de büyüdü. Artık bir genç kız olarak sevmeye başladım. Bu defa amaç oyunun ötesinde birlikte herhangi bir şekilde vakit geçirmek olmaya başladı. Yine de oyundan vazgeçemedik. Bu defa oyunumuzun adı kovalamaca oldu. Küçükken saklandığımız kötülükleri de yanımıza alıp birbirimizden kaçar olduk. Sen kovaladın ben kaçtım, ben kovaladım sen kaçtın. Bir yerde çarpıştığımızda ise bu oyuna da son noktayı koyduk.
Böylece yeni bir aşamaya geçtik, oyunlar bitti ve biz dünyanın kötülüklerine rağmen birlikte yürümeye başladık. İlk kez el ele gecenin karanlığına meydan okuduk. Ayrı ayrı kalplerde aynı heyecanı hissettik. Bu anları masum öpücüklerle süsleyemedik ve sen o öpücükleri başkalarında aramaya gitmek istedin. Ben izin verdim ve sen gittin.
İşte ilk kez o zaman içim acıdı. Bir sonbahar yağmurunda seni gitmek istediğin yola uğurlarken ayrı kalplerde ayrı duygular hissetmeye başladık. Sende yeniye duyulan heyecan, ben de ilk ayrılık acısı.
Aradan geçen yıllar, sadece ayrı kalplerde ayrı duyguları hissettirmeyi değil ayrı hayatları yaşamayı da gerektirdi. Ve biz artık genç bireyler olarak hayatımızı başkalarıyla paylaşmaya yarım kalan bu sevgiyi unutmaya başladık. Aklımızda kalan hiç verilmemiş masum öpücükler ve küçükken oynadığımız oyunlar oldu. Biz böyle ayrı yollarda ayrı hayatlar yaşarken tekrar kesişti yollarımız.
Bu defa arada 1000 km lik gerçek bir yol vardı. Ben erzurumun bir köyünde öğretmenlik yapıyordum,sen konyada hala öğrenim görüyordun. Yıllar sonra ilk kez görüşmek istedik.
Son baharda ayrılmış bir çiftin bir yaz günü tekrar buluşması ne kadar güzelse biz de o güzelliği yaşadık. Mum ışığında geç kalmış öpücüklerimizi kondururken geceye, yine ayrı kalplerde aynı duyguları hissettik. Yıllar sonra…
Ama bu duygular bizi bir birlikteliğe götürmeye yetmedi.Yetemezdi.Farklı hayatları seçmiştik bir kere.
Hayatında başka birisi olan sen ve evlilik hazırlıkları yapan ben,bu geç kalmış öpücüklerin aslında bir veda öpücüğü olduğunu biliyorduk.
Küçükken saklandığımız dünyanın bütün kötülüklerinden uzak kalabilmen dileğiyle..


Sevgiyle kal..