Şu bizim medyaya göz attığımda içim daralıyor, kaslarım geriliyor, gülen yüzümden tebessümler katransı oluyor... Moralim sıfırlanıyor, hatta eksilerin altına düşüyor desem yeri var!

Uzun yıllar insanımızın kültür yapısı, inancı, gelenekleri, ahlaki yaşam biçimleri bozuldukça ruh hallerinde değişimler, kendi kendine yabancılaşmalar, tanımsız, tarifsiz şekle şemale girmesi ile hafıza kayıpları neticesinde insani duyguları yok olup gidiyor! Biçimsiz yaşama tarzına meyletmesi sonucunda en ufak meselelerde, hatta mesele bile diyemeyeceğimiz durumlarda aniden canileşiyor, çocuğunu, anasını, babasını, karısını, yıllarca dostça birliktelik yaşadığı can arkadaşını,öz kardeşini katledebiliyor!.

Biz böyle miydik?

Değildik!

Peki neden bu hale geldik milletçe?

Hakkın, adaletin, hukukun çiğnendiği, kapitalistlerin çalışanlarımızın, emekçilerimizin alın terlerini gaspettiği, köşe başlarının diplomalı haydutların tuttuğu, mafya denen hayvan sürülerinin saygı ve takdir gördüğü memleketimde, insanlarımın ruh hallerinin normal olmasının mümkün olmadığını bilerek; hafıza kaybımız ile felakete sürüklendiğimizin ne kadarımız farkında?

Gün olmuyor ki; yüreğimiz canilik haberleri ile sarsılmasın! Medya dediğimiz gücün inadına kötü haberleri gözlerimizin içine içine sokarak manevi gücümüzü çökertmeye yetiyorda artıyor bile. Kimlere hizmet ettikleri belli medyanın kışkırtmalarına dur diyebilecek halkın gücüde olmayınca,felaketlerin daha da derinlerine batıyoruz!

İnsanımız ’ ben tek başıma ne yapabilirim’ dememeli! Birlikten gücün doğduğunu bilmeyenimiz yoktur herhalde? Kasıtlı olarak siyasi kavgalara, mezhep çatışmalarına, sen şusun, busun gibi birlik gücümüzü bozmaya yönelik oyunlara,tezgahlara gelmemeliyiz! Birbirimize olan güven, itimat duygularını yeniden yeşertelim ki; bir kocanın eşini cami avlusunda kesecek kadar canileşmesin, gezintiye çıkan bir delikanlımızı tinerciler katletmesin!..

Eften, püften şeylere dinamit olanlarımızın sayısı maalesef hayli kabarık! Şiirlerine yapıcı eleştirileri yazan ustasına teşekkür etmesi gerekirken, ona hakaretler savuran bir ruh haline düşmemizin hayırlara vesile olmadığını bilerek, aklımızı başımıza devşirmenin zamanıdır...

Haydi gelin gönüllere sevgiler ekerek, karanfiller yeşertelim! Küskün yüreklere beyaz güvercinler uçuralım...


Zafer Direniş
...