Düş gezginligini tanımlamak için bazen geceyi beklemek gerekir.
Umuda sarılmış nice gam hammalı bu yüzden serseri kaldırımlarla dosttur kimbilebilir ki:
Kendini aydınlatan sokak lambaları ve ertelerine saklanmış şafakların taze bir filiz gibi açaçagı günü beklemeye koyulmalarındaki bu gayeler futursuz bekleyişlerdir kişinin kendiyle barışık olmasını ve dünyanın sahte bir yer oldugunu bile bile burda kalıcı olmaya gayreti..

Hani yada fakat , lakin gibi kaçamak kaçışları vardır Aklın yada gözbebeklerimizin kendince gerçeklerden soyutlanma istekleri..
Kimi an gelirde mutlulugun portresini çiziverebilecegimize inanırken , aslında hiç bir şekilde kendi yanlızlığımıza inemeyişligimizidir aslında Çaresizligimiz..

Günlerin ve gecelerin yelkovan ve akrep kıskaçlarında oldugunu bilmek ve bu tezatlıga kendi ruhumuzuda eklemek acımsıdır ..

Bundandır bu kadar karamsar olup her alaca karanlıgın umut dedilen o beyazlığını çıplak gözle seyre dalışımız .. kim bilir..!