yüzde hiç ihtimalle doğru hayatlar yaşıyoruz. konuşulanlar lakırdı, hissedişler yürek sektesi. harfleri yan yana koyup edebiyat yapıyoruz. her kelimeyi sesleyişimiz, hayvansal bir böğürtü. bunca yalana rağmen, sütten çıkan ak kaşık misali takılıyoruz. susmak büyük işkence, sürekli bağırıyoruz.

oysa, geç git işte yaşamdan. yatağından ak git. sessizce ama gürül gürül. ufak hesapları toplayıp, küsüratlı ruhlarla, bir bütün yapmaya calışmak... olmuyor. tutup da geceyi aydınlatmanın alemi yok. çünkü gündüzler karanlık. sevimsiz yüzlerde gergin bir botoks. döne dolaşa gelinen yer aynı, kürkçü dükkanı. yol uzun, adım kısa; nasıl başarılır bu yolculuk?

mide bulandırıcı bir vızıltı her sabah. yüzde bir vampir eriyiği, güneş ışını. güneşin etrafında dönerken dünya, biz de sözlerimizin etrafında dönüyoruz. kurtarılmış kıtalara hücumlar. cengiz han’ın neferleri. gönüllü bir gönülsüzlük. hep katliam, soykırım tüm sevmelere. bir yerlerden gelen seslere, ses çıkarmıyoruz. insan taklidi yapmada, herkes oscar’a aday. baş rol yok, etraf boş rollerle doldu. sendikalı burjuvalar.

anlam karmaşasında yazılan bir yazıdan, karmaşık anlamlar çıkıyor. ayak üstü yaşamdan, yaşam süsü verilmiş bir ölüm çıktığı gibi...