cak-cık-cuk
mek-mak-muk
yamuk-abık-sabuk
yemek-emek-kabuk


Sevgi; eylem, olgu, emek,cesaret, asalet, kutsallık, özgürlük sonsuzluk gibi nice kavramlarla söylenebilinir diyenlerdenim...Sev(mek) fiil yapan ekle zenginleşir, derinleşir, iş değil, duygudur. Cacık, hıyarla yapılan bir karışımdır suyunu fazla koyarsan bulaşık suyu olur tadı anlamca küçücük olur...

Sevgi yürekten, tüm hücrelerinin dile geldiği eylem zenginliğidir ve doğallında gelişen anlar yaşar ve yaşatırsın. Kendinle gerçek anlamda tanışmak, ermek, erenlere karışmak gibi duygularla beslenirken mesnevi, lirik, didaktik şiirlere de gebedir...

Sevgi ve sözcüklerini laf olsun torba dolsun misali kullanırsak gönül heybemize neler dolar ve nelere ağıt yakarız boş keşkelerle keşkek pişirir bir tadımlık abık subuklar tuzlusu bol yükü hafif, tortusu ömürden...

Sevgi yalın ve yoğunca yaşanırken, yorgunluğu tadında dinlenmeli, çıplaklıktan korkmamak, üşümemek, paylaşımlarla zenginleşmek gerek diyenlerdenim...

Leyleğin ömrü neyle geçer sorusu geldi aklıma ya da leylek kaç yuvaya zarar verir sorusu, amacım leyleğe hakeret değil elbette...Yaşasın leylekler, kahrolsun duygularla dalga geçenler. Gönül sepetlerini süsleyip yokları var gibi taşıyanlar, sepetin altına bakmadan yürürken saçtıkları atıklara hüzünlü tebbessümlerimle...



ayşe yayman