İktisatta bir markalı mal tüketicisi sınıflaması vardır. Örneğin: Sağlam kaliteli; ama meşhur marka olmayan ayakkabı 25 liradır da, o reklamı çok yapılan belli bir sınıfın tercih ettiği aynı ayarda markalı ayakkabıya 250 lira vererek sahip olur. Bunlara bir de isim takarlar söylemeyeyim, siz bulun.

Bazen biri bir cümle söyler, o cümleyi bin filozof/şair/yazar -bütün birikimlerine rağmen- o söyleyene kadar söylememiş olurlar. Ünvansızın kalite ve sağlam sözünü, markasız kalite malı elinin tersi ile itenin halince umursamayanın, onu yok sayanın, ona burun kıvıranın edebiyatla sanatla adamlıkla ne işi olabilir? Ünvanla, isimle sözü değerlendirenleri din/ideoloji/tarikat/cemaat kurmaya; ya da kurulmuşların meddahçılığına, tabiiyetine davet ederim, edebiyata, fikir adamlığına değil...

Cümleyi yazana değil, cümleye bakmak kafidir. İsmini çerçevelettikleriniz öldü geçti gitti, sözleri baki kaldı. Ey isme methiye düzenler! Siz ne büyük bir tezatın ibibiklerisiniz?..

Mailis Nalars Adam Olma Sanatı Yazıtı MÖ: 3421