Hiç mi kıymetim yok, sizli olmayan yaşamımda takdir edemediğiniz?
Hiç mi değeriniz yok, varlığınızla bende değilken siz?

*

Ona böyle, buna şöyle ile geçen zamanın içindeki sadece bize ait olan saklı mutluluklar neden göze batıyor? Benimle mutlu ol, bensiz rezil...

Birine vermek istemediği bir şeyi ’ver’ diye dayatmak veya ondan onu bir punduna getirip almak, niye aldıktan sonra kıymetsizleştiriyor alınanı? Neden karşındakini basit hissettirmek? Bu yüce mi yapıyor? Madalya mı takıyorlar popoya?

Verdiği kadarını almak mı? O da ne? Kitabımızda yazmaz bu.

E şey! Saygı filan kem küm’den dolayı razı olsak? ’Hadi oradan’ deler ve eklerler kelimesiz: ’Benim kendime saygımın kanalizasyonunun önünü tut sen.’

İsmail’i seviyorum, onun incinmesini istemiyorum.
Ahmed’in hatırı çoktur yanımda, asla üzmemeliyim onu.
Mehmet mi? Of ya, onu kıramam ki.

Bunlar mı insanı kendi olmaktan uzaklaştıran? Ya da bu bir göz boyama mı? Kimliksizliği örtme telaşı....

İsmail beni seviyorsa, neden ondan alakasız bana özel bir şey yapmamdan inciniyormuş da? Ben İsmail’in kağnısının öküzü müyüm?

Ahmed’in hatırı varsa bende, benim onun yanında hiç mi hatırım yok? Yoksa hatır, Ahmet için, beni görmek istediği hale mi ait?

Neden kimliğimle kabul görmem için, birilerinin kimliğinin postalını silmek zorundayım?

Tamam tatmin edelim ilişikli hayatlarımızı keyflerince; ama kendi yaşamımızı da birilerine kösmeden, birilerinde kösülmeden yaşamayalım mı? Zaten herkes bunu yapıyor da az çok, itirafı üfürük geliyor.

Bıkmışsan bu durumdan ve başkalara yaşamaktan çekilmek istiyorsan, bil ki o başkalarının kakalı sözlerinin muhatabı olacaksın.

Sevgi denilen şey, tam bir menfaat kumpasıdır böylesi çapsız ilişkilerde... Vermek istemediğin hile veya şefkat ile alınıyorsa, verdiğin kıymetsiz addediliyorsa, ondaki kadar seni seven, seni kendin olarak gördüğünde senden yüz çeviriyorsa, o seni değil kendini sevmiştir.

Değmez...

Böylelerin sevgisinin peşinde ömrünü tüketeceğine, böyle biri olacağına var adam gibi adam olacağın ve seni sen olarak kabul edeceklerin nefretine sığın, daha yeğdir...

Mailis Nalars Kıymet Yazıtı