Gün değmemiş bembeyaz duyguları toplayıp sevda kırlarından, mutluluk kokulu tac yapıp saçlarına takışım dün gibi geçti gözlerimin ününden.Ben yine el pençe divan durdum hayaline.
Daha dün gibiydin benim için.Oysa ayrılığının 50.ci yıl dönümü yüreğimde.Nasıl gitmiştin be yalan gözlü.
Yüreğine geldiğim yolları hatırlıyorum da,Ne çetindi be.Sana ulaşmak için karınca adımları atabiliyordum ancak.Sen ulaşılmaz sarp kayalıklarda bir gül gibiydin hem de.Kokunu duyuyordum dağ esintilerinde.Rengini güneşle dans ederken görürdüm gün batımlarında.Yol uzundu,yol çetin.Rüzgarlar eserdi ağaç deviren.O kadar ulaşılmaz yerlerdeydin ki çoğu zaman yıldızları saçlarının arasından kayarken görürdüm. O zaman umutlarım tükenir adımlarım kırılırdı.Ellerimle sürünürdüm yüreğine geldiğim yollarda.
Ama ne engeller ne ırmaklar dereler azmimi kırara bildi yüreğine geldiğim yollarda. Dere tepe dümdüz geldim indim gül yüreğine.

Hayat yeniden başlıyor ve ben unutmuştum bile çektiğim ezaları yollarında.Mutlu güneşler doğuyordu ve yıldızlar ayak uçlarında kayıyordu artık.Geldiğime değmişti;,,,

Diye düşünürken yanıldım.Sen zehir kokan,yaprağı bile diken türeten bir yaban gülüymüşsün.Anlamalıydım sarplarda açışından.

Şimdi geri dönsem adımlarıma yazık,kalsam yüreğime.