YARIM KALAN BİR SEVDA’

Hani bizim Serdar bana gönderdiği bir mektubunda diyordu ya; İ.Sadri’ye ait o güzel şiirinde:’ben aşkı bir üveyikten satın aldım.’ Dokundu bu bana. M. Karakaya’nın ‘yüreğimi bir yerlerde bırakıp geldim.’ isimli şiiri ile M.Atilla Maraş’a ait olan ‘Aney’ isimli şiirini dilimden bırakmıyorum bu aralar.
Hasreti, sevgiyi, dostluğu ancak bu kadar güzel dile getirebiliriz diye düşünüyorum.
Anadolu’da tozlu topraklı yollarda at arabalarıyla ırgatlarla bağımıza bahçemize gidişimiz,şimdiki zamanın (modern) şehir çocuklarının bilemeyeceği altın değerinde olan tezeklerle ninelerimizin tandırbaşlarında yapmış oldukları ketelerin, çöreklerin tadı bunlardan öte çocukluk anılarım, o insana verilen doğal değer,bayramlaşmalar, şeker toplamalarımız,ilkokul çağım bando takımında trambet çalışım, müsamerelerimiz ne kadar da doğaldı.yani kendimizdi.hala belleğimde diri duruyor Erzurum/Hasankale’deki çocukluk çağımın bana bıraktıkları.
Ve babam…sevginin,saygının, mertliğin, gizli bilgeliğin, tevazuun, insanlığa ait o güzel değerlerin kendisinde toplandığı güzel insan…
‘Yürüdü toprak oldu,geri de kaldı sözleri’ dizeleriyle hep hatırlayacağım sevgili babacığım bir sevda dokudu, kalbimizden sökülmemecesine..En derinlere…
Bu uzun sevdamız yarım kaldı.babam uçup gittiğinde bir kuş gibi bizlerden ben askerdim.bu duygularla yazmıştım bunları.
Şimdi bize düşen bu yarım kalmış sevdayı ona halel getirmemek suretiyle , bir nakkaş gibi bu sevdadan yoksun kalplere dokumak.
Evet sevda derinlerde, uzaklarda ama gene de ‘ferhat dağı kazma da...’