Gecenin soğuk yüzü o kadar iliğine işlemişti ki? sanki sonu gelmeyecek sabahı , güneşi göremeyecekmiş gibi göz kapakları açılmıyordu.Yorgundu.Hüznü bütün bir geceyi satın almıştı sanki.Madur olan o değil de içindekilermiş gibi hissediyordu. Oysaki rüyalar aleminden güzel haberler gelmemişti ona ve her geçen saniye birşeylerin ters gittiğin yada gideceğinin sinyallerini verir gibiydi.Bilmem kaç yıl geçmiş, neler yaşanmış ,ömrün kaldırımlarından düşe kalka yürürken bile, bu kardar acımamıştı diye geçiriyordu içinden.
Hayatın ondan ne beklediğini anlamıyor, her soru karşısında tepe taklak oluyordu.
Tıpkı o gece ve sabahında olduğu gibi.
Gayet normal bir günden sonra , yorgunluğun bittiği, derdin tasanın silindiği ve sadece güzel şeylerin hayali ile göz kapaklarının kapandığı bir geceydi gerçek olan.Ufak ufak can bedenden çıkarcasına rahatlıyor, o rahatladıkça koyu görüntü sarıveriyordu kendini.
Bir yüz belirmeye başlamış, kuytu karanlığın en sonunda . Daha kim olduğunu bilmeden üstüne salıvermiş kötülüklerini.Ne ellerini kıpırdatabiliyor nede sesini duyurabiliyordu.Kaçtıkça kovalayan bir gölgenin takibi ,sanki ömründen ömür almış.Bitmeyen saatlerin, sonu gelmeyen gecenin ağırlığı altında ezilivermiş.Günden kalan yorgun bedeni , iyice kendinden geçmişti.
Derken bir ses onu beklediği yere ve zamana getirmiş.Uyanmış o bitmez anları yaşamaktan. Derin bir nefes çekmiş içine.Aynada gördüğü yüzün izlerini hatırladıkça , dualar etmeye başlamış. Terden sırılsıklam olmuş bendenini saran geceliği artık ağır geliyordu.
Bir an önce çıkarıp unutmak istiyordu kabus dolu anları.Koşup annesinin kollarına atlamak için, fırlamış yataktan.Saçlarını okşayan ellerin huzuru bütün bedeni sarmış.Anlatmak bile istememiş yaşadıklarını .Sadece sarılıp varlığını sonuna kadar hisettiği anne yüreğini bırakmaksızın sarmalamış elleri ile.
Bir beden çalışmakla bile bu kadar ezilmemişti gecedeki gibi demiş içinden.Ellerini yüzünü yıkarken, nasıl bir günün onu beklediğini bilmemenin acısını düşmüştü yüreğine.Ne olacaktı nasıl bir yazının kaderine boyun eğecekti acaba.
Kimbilir.....
Unutmamak gerekir ki ? yaşanan herşeyin bir anlamı vardır. Dersini almış olsa gerek Ayşe kız,
Ya annesinin kalbini kırmış farkında olmadan, yada bir çocuğu incitmiş vs sebepler sunulabilirdi kendine.
Kimbilir....
Sabahını yaşadığı gecenin etkisi ,uzun zamanlar hafızasından silinmeyeceği belli.
Yarını bilmeden yaşamanın bir ders, bir sınavdan ibaret olduğunu unutmayalım...

11/09/2008
12;00
eMİNE
İlk deneme...