Yorgunluk, gerginlik ve çıplak ayakla toprakta yürüyememenin biriktirdiği elektrikle gelen karmaşa hali..

Beyninin çekmecelerini temizlemeli ve gıcırdayan kas liflerini yağlamalısın..
-Bahardan yardım al. Kendinle ve baharla yalnız kal.

Onun şefkat dolu göğüslerini sev, kendini sev, baharın pembesini morunu sev, baharı acıt, baharın göğüs uçlarını acıt, bir su gölgesinde dinlen, buz gibi ol ve olmuş bir karpuz gibi çatla sonra. Dinle, ağla, ağlayarak dinle ve çağla sonra..

Umudun dibine vurmaların sonu olmadığını biliyordum. "Birgün" beklentileriyle sağa sola umut saçıyordum. Görünmeyen nurdan kanatlarımı bir ben göremiyorum sanıyordum. Beni görmeleri için yalvarıyor, ağlıyor, bağırıyor ve tepiniyordum. Dikkat çekmek için masa altlarına saklanıyor misafirlerin ayaklarını gıdıklıyordum; geceleri de bizde kalsınlar, hiç gitmesinler, bizi yalnız bırakmasınlar diye çantalarını saklıyordum.
İnsan pazar kahvaltıları gibi şen olmak ister ya, öyle..

Umudun dibine vurmaların sonu olmadığını biliyorum.

Yalnızlığa doyamıyor ve daha çok kırılsın diye, kalbinizi masanın üzerine koyuyordunuz. Bütün ezilmişliklerinizden sonra aynı kumar masası üzerine bu kez de siz oturuyordunuz. Kirli, yağlı, pasparlak saçlarınız, hüzünden ağarmış göğüs kıllarınız ve yorgun gözlerinizin torbalarıyla. Gencecik yaşların hafif esintili, çiçek kokulu kaygıları, günler ve gecelerce sürecek uykusuzluk nöbetlerinin kapısını açıyordu. Öyle bir oda ki, bütün bakışlar yerde, bir çay bardağına uzanan bütün eller titrek, ömrün en eski demlerinden hafızaya düşen fotoğraf kareleri benizleri soldurmuş.
Ama yine de bilmeliydiniz, umudun dibine vurmaların sonu yoktu.


Aşığı olunan bir suretin serabını görür gibi açve susuz ilerliyorum. Kirli sakalların arasına ilahi bir özenle yerleştirilmiş bir gamzeye ulaşmak ister gibi usulca, çok yumuşak, çok naif ellerimi, parmak uçlarımı yüzünde gezdiriyorum.
Sevilmek istemelerin sonu yok.
Dünyanın en güzel şarkılarının içinde yaşamak isterdim ve yazılmış en iyi sözlerin sahibeliğini yapmak.
Umudun dibine vurmaların sonu yok.
-Sevilmemekten öleceğim.
Saç diplerine huzuru resmetmek isterdim.


Dedim ya, sevilmek istemeler...