Günler, haftalar, aylar kimi zaman yıllar
Bitirilmek, tüketilmek, yok edilmek için;

Gün pazartesidir
ya haftayı bitirmek için başlarsınız yada hayata doymak için yaşasınız…

Ayın (1) biridir.
Ömrünüze yeni bir ay daha eklenmiştir.
Gönlünzü aydınlatır, ruhunuzu ışıtır,sizi rahatlatır.
Koskoca dört hafta otuz gündür
yaşamak adına bitiren için değil
bitirmek adına yaşayan için;
Yaşamak adına bitiren için-yetirilemeyen zaman, yetiştirilemeyen –sığdırılamayan pek çok şey…

Derken yılbaşıdır.
Yepyeni bir yıldır gelen daha bir coşkuluyuzdur her nedense
Yitirdiğimiz yıla rağmen ya da kayıplarımıza kaybolan senelere rağmen
Sonra her kaybediş bir kazançtır aslında sloganıyla teselli buluruz.
Aslında her soluk alış-verişimizde biraz daha yaklaşan ölüm ;
yavaş yavaş tüketilen şey ömürdür.
Bir çiçeğin dallarda yeşermesini, sabah ezanında horozun ötüşünü, bir kuşun melodisini,

bir köpeğin sana olan sadık dostluğunu,

sonra şöyle bembeyaz pamuk tüylü bir kedinin ayağının kenarına kıvrılışını,

balığın sudaki dansını,

sevgilinin bir busesini,

esmer oğlanın tavrını,

sarı saçlı kızın edasını seyretmeyi

dalga dalga gelen masmavi sularda serinlemeyi

güneş kızla ısınmayı
ve ;
yaşamı
yaşamayı
kaybederiz her an.
Geri getirmeyeceğimizi bile bile
Geçen her anı eskitiriz.

ESKİDENDİ O DER GEÇERİZ !..



HÜLYA BAYAZLAR