Gecenin bir vakti içimden geçenleri aktarmaktan vazgeçmediğimi kanıtlarcasına yine yeniden konuşturuyorum satırları...Tek bir kelimeyle özetleyeceğim her şeyi;"Olmayacak bu iş!"Ezberlemem gereken,aklımdan çıkarmamam gereken tek şey bu sanırım.Çok ama çok insanın canından çok sevmesi...Ona bir şey olursa yaşayamam,isterse onunla ölürüm diyebilmek lâkin onun bu söylenilenlerin hiçbirini hissetmiyor olması.Hayat bu sanırım;kaybetmekte var...Lâkin düşünsenize yoluna canınızı serecek kadar severken,onun istediğiniz ölçüde sevmiyor,olmayacak şekilde bakıyor olması...

Hani düşünün ki;cenneti olacaksınız,o ömrünüz...Ama o böyle hissetmiyor,canım feda sevgilim bile diyemiyorsunuz!Buna bile hakkınız yok,adını beyninizde defalarca ve de defalarca tekrar ediyor,elinizi yüreğinize koyduğunuzda bir gülümseme ve de tek bir yaş sizi sanki ona götürüyor lâkin o yine görmüyor...Hani gözlerinin önünde aşkınızdan ölseniz o yine ona ne kadar değer biçtiğinizi anlayamayacak!Aşkın mesafelerle sınırlı olmayacağını savunuyor belkide...

Sevilen bir yürek oldum zamanında,lâkin "Biz!"olamadım kimseyle.Sonradan gerçek anlamda yakıştırdığım,canına can olmaya hazırlandığım oldu,o da bakmadı bana ben gibi.Onun gördüğü başka biriydi aslında,gerçek anlamda görmeyi seçse ben sadece onundum,sadece ona adanan,onu yaşatan,onsuz ölemeyen...Aşk bu güzelim diyorum yaralamadan bırakmaz!Hele çok seviyorsan...Çok seviyorum,canımdan çok ölürcesine deyip sarılamıyorsan,kokusunu iliklerine kadar çekemiyorsan,yaralar diyorum,hiç acımaz yaralar...Bir gün o yeniden bir başkasının olacak diyorum,öylece bakakalacaksın ardından,çok sevip söyleyemez olacaksın...!Artık konuşmak daha bir zararlı kaçıyor,o yüzden susmam lazım...Rüyalarımda onu istiyorum,rüyalarımda cennetimiz olsun diyorum lâkin o bile çok görülüyor...O sevmiyor beni benim onu sevdiğim gibi.O özlemiyor,iki saniye sonrasında beni.O anmıyor 24 saat.O içine çekmiyor,iliklerinde yaşatmıyor hâyâlimi ve de o ağlamıyor benim için!

Bu sevdanın son demleridir artık..."OLMAYACAK!"...Gözlerimdeki yaşlar yalnızca yağmurlarla karışacak,lâkin o elimi tutup gözlerime bakmayacak!Bu sevdanın en rahatsız edici dönemidir artık...Sevdiğimi sıkmak değildir isteğim;o yüzden hazır olduğumda onsuzluğa hazır olduğumda en büyük yalanımı söyleyeceğim,semi sevmiyorum,sevmiyorum diye!Bilmez ki;yüreğim ölünceye dek onun için çarpacak,bilmez ki yalnız ömrüm ona duyulan aşkla son bulacak...!İmkânsız bir aşkın son öpüşleri son sevişleridir artık,hâyâli bile terkediyor beni,korkuyorum...Defalarca ona onu anlatıp,onu kendimden alıp başka fırtınalara salacağım diye."Seni canımdan çok seviyorum canım sevgilim"diyememek ne de acı...Hâyâlimde bile sevgilim diyemiyorum...!Üstünü örtüyorum bu aşkın...Üşütüpde hasta olmasın,sevdiğimi kahretmesin diye...Son kez söylüyorum duymayacak anlamayacak sevmeyecek olsa da...SENİ CANIMDAN ÖTE CANIM GİBİ ÇOK SEVİYORUM,RABBİMDEN DİLEĞİM;SENİ BİR GÜN GERÇEKTEN SEVECEĞİN İNSANA KAVUŞTURSUN BİR DAHA ACI ÇEKME,O YÜREK ACIRSA;YÜREĞİM TALAN OLUR YAŞAYAMAM...GÖZLERİNDEN YAŞ İNERSE GÖZLERİM KAN AĞLAR...!BUNU ANLAYAMAZSIN SEVDİĞİM;VARLIĞINI BİR AN OLSUN HİSSETMEZSEM YÜREĞİM GAM DOLAR,KİMSELERE GEÇİT YOK;BU YÜREK HER GEÇEN GÜN ARTAN BU AŞKLA HEP AMA HEP SEN DİYE ATAR...!

Dilara AKSOY