Konunun adı cinayet…
Günlerden hatta haftalardan beri işlenen kesik baş cinayeti.. Münevver Karabulut’un başı bir gün çöp konteynırında bulundu..
Sonrası muamma..
Aile feryat figan ama dimdik ayakta o kadar metanetli duruyorlar ki içimden ‘’helal olsun’’demek geliyor..
Karşı tarafı rencide etmeden ki çoğu insan bence ağır hakaret ederdi , insan çizgisinden kaymadan evlatlarının canına kıyan yada kıyanları arıyorlardı..
Aradan geçen onca zaman ve bir türlü yargı karşısına çıkarılamayan isimler.
Çoğumuzun aklından geçtiği gibi benimde aklımdan geçen hep aynıydı.Karşıa taraf zengin kardeşim..En iyi avukatlar onda..Garibin kimi var ki..

Ama hayır böyle olmadı.Medya olaya sahip çıktı.Hergün bu olay manşetlere yansıdı.Herkesin tek bir isteği tek bir duası oldu..Suçlu ortaya çıksın artık..

Baba yüreğine taş bastı..’’EVLADIM içi yürüyeceğim’’ dedi..Yüzlerce insan arkasından hatta yanından yürüdü..Şimdi senin evladın yarın benim evladım..Doğruydu.

Nasıl bir zihniyet nasıl bir ruh sağlığı bir insanı bilmem kaç kere bıçaklayıp,, üstüne hırsımı alamadım dercesine başını gövdesinden ayırır.Sonra götürüp çöpe atar.Ne cesaret dimi.

Kelimeler hani olayın vahimliğini ifade etmez ya işte tamda böyle bir an..

Medyaya ve polislerimize bu olayda gösterdikleri hassasiyet için teşekkür ederken..

Hep dua ederken derim ki.’’Allah insanı kötülerle karşılaştırmasın’’..