Evet işte yine bir akşam üstü,yine karanlık basacak," içimdeki karanlık" onu ne yapmalı nerelere koymalı!... Koyduğum yer beynimin bir yer köşesi, bunu bilen,acısını çeken benim
Nereye kadar gider bu acı,nerede biter bilmiyorum."Nedir?" diye soruyorum, beni böylesine acıya boğan, gecenin olmaması için, gündüzü beklememe neden olan nedir? onu çözmek istiyorum!...İçimdeki ses,bana tam cevap vermiyor:(yarı doğru ,yarı gerçekci cevap vermediğinden bende onu dinlemek istemiyorum.
"Yaşam güzel" diyor bir taraf,evet güzelde ,ne istiyor? peki acı çeken tarafım onu anlayamadım,bilen varmıdır acaba ? ne bileyim , ben bilmediğime göre cevap veremiyorum Ya ne acısı hem mutlu hem mutsuzluk taşıyorsun bedeninde ,ne bu böyle!,heves dediğimiz şey mi!? beni yoksa cezbedip kendime birşeyleri itiraf etmemi engelliyor ne bileyim,anlayamadım.
İnsan "acı "çekiyorsa adamakıllı çeker ,acısının neden oluştuğunu bilir ona göre üzülürsün, ,"şimdi bu ne?" "Neyin var" denilse ne cevap vermeliyim onu bilmiyorum!Haydi bakalım şimdi çık çıkabiliyorsan işin içinden!; zaten bunu bilsem ne olur bilmesem ne olur acıların en büyüğü :Canından çok sevdiklerini kaybetmekse,sevilmeden yaşamak veya şifası olmayan bir hastalık vermesin allah(cc),şimdi bunlar gibi bir sürü olumsuzlukları arka arkaya sıralayabiliriz,ama yok işte benim temelime inmek lazım nedir bu benim canımı yakan şey inceden inceye unutmadan unutturmadan zaman içersin de hatırıma gelip acı veren.
Zaman geçince hayatta bir çok şeylere maruz kaldığımız süre içersin de yaşanmışlıklar ve yaşanacak daha bir çok olaylarla beraber acılar yok olmadan bizimle beraber yaşanacak. ..
Bitmeyecek ,azalmayacak hayatın içersin de bizimle beraber yaşanacak....