Hadi gel bir hikaye yazalım seninle.
Olmasın çok sonra içinde , unutulmuş bir hece ..
Sen çıkılmış bir yolun ardında beklerken ...
Mevsimsiz günlerine gebe ...
Çat kapı bir adam gelsin....
Bir adam .....
Sureti Yabancı ..
Sesinin tınısı ...
Sinesinin kokusu yabancı...
Bir adam ki ! düşmesin daha evvel yaşadığın kentin gölgesine ..
Bilmesin seni....
Sensiz geçirdiği günlerinin yitikliğini ....
Hem biliyorsan sen söyle...
Kaç ! başı sonu bir masaldan alıp koymuşsa aklına , bu hikayenin cümlesini...
Sözlerinde de ... bir samimiyet havası ....
Ne gözler , sözlere uyuyor. Ne sözler , gözlere ...
Anlaşılır gibi değil de .. ikisinden hangisi yabancı..
Gözler ki ! kaç hain gecede , sabaha sevdalı ....
Gözler ki ! Kendini dara asan şiirler gibi manalı...
Olsun da , Bir Acı hikayeyle başlasın ilk cümlesine ....
Olmadı seni benzetiversin oracıkta , hayal kahramanlarından birine...
Ve bildiğin bir ismi olsun söylenince...
Ne zor olsun .. Nede kolay .....
Hepsi hepsi altı harften , iki hece ....
Öyle ya ! yazılmış bir cümlede bir ((İ)) ile , bir ((D)) kaç kere yan yana geliyorsa...
Buda varı yoğu o kadar bir hikaye olsun fikrince...
Hem biliyor musun ......
Herkesin bir hikayesi vardır..... Dinleyince

Azcık terli olsun ensesinde saçları , terli olsun bileklerinde mavileşen damarları ...
Dudakları kavruk , ıssız , sanki cehennem yangını ........
Dudaklar ki ! bir yudum su ister gibi ....
Bir yudum su , bir yudum aşktır. der gibi ......
Hem o dudaklar değil mi... süslü püslü bir yemini . Dillendiren..
Ve O dudaklar değil mi...
Bir başka dudağın ısısında eriyen.....
Kimi alçak, kimi masum cümlelerin zulası ....
Bu hikaye .... Hikaye değil ...
Varsa da içinde süslü püslü cümleler....
Hepsi aşktan, sevdadan .. Hikayeden değil...
Benzetirsen ... sisli bir dağın arkası ....
Benzetirsen ... uçan bir şaranpnel parçası ...
Gerçi ... bir ben biliyorum yaaa....
Bilsen ki ! Gözlerin .. ölümsüz kansız sıcak bir savaş .....
Ne yaşamak istiyor insan . Ne ölmek ....Varla yok gibi ....bulunmuyor ortası ....
Bilsende baksan yüzüme .... bir yanın ay , bir yanın güneş parçası ....
Oysa ne geceyi anlamlandırabiliyor insan, nede gündüzü .....içinde sen yokken ....
Sen kadar unuttuğum sandığım bir ismi..... onca zaman saklarken...
Hem Sanma ki ! bitti sözlerim .... sanma ki öyle çabuk susuyorum...
Bil ki ! söylenecek ne çok şey varken ... susuyorum...