Gözlerini ondan alamıyordu. Tüm hatları, duruşu bütünüyle içini kaplamıştı. İçinde kendini ona yaklaştıracak bir şeyler aradı. Heyecanlanmıştı, istiyordu ,aşk ensesinden kulaklarının arkasına doğru yanarak içinde yükseliyordu. Bir an için durdu.
‘’Bu kadar zamandır neredeydin’’dedi
Kız afallamıştı. Durdu ve yanık tenli bu çocuğa bakıp sorunun ardındakileri onun esmer yüzünde aradı. Çocuk ne kadar garip olduğunu düşünerek utanmıştı ve ona bakamıyordu
Artık.Kız: sırlarını vermek istemeyen hafif bir gülümsemeyle’’ Neredemiydim’’ dedi.
Çocuk, ‘’Ben kendimi sana yakın hissettim’’ diyebildi ancak bir süre sonra
Kız ‘’Nasıl yakın’’ diye sordu o kızların içinde olan sevilme merakıyla şimdi gülümsüyordu
Çocuk bir şeyler demeliydi yoksa garip damgası yiyip her şeyi mahfedecekti.
Annenden bahsettin ona benziyormuşsun dedin.annen çok güzelmiş
Kız şaşırmıştı mutluluk güneşe açan çiçekler gibiydi gülümseme gamzelerine yerleşti. Yürümeye devam ettiler şimdi çocuk biraz sakinleşmişti kızı gülümsetmek ona bir zafer duygusu ve güven vermişti artık her şeyi yapabilirdi. Bir an elini tutmak ona sıkıca sarılmak istedi.içinden bu yeşil gözler ne kadar kıymetli ne kadar güzel benim olsalar daha ne isterdim dedi. Daha 17 yaşındaydı bir kızın aşkından fazla ne isteyebilirdi. Sanki üzerinde bir buğu bir koku vardı. Kontrol edemediği bir heyecanla bir kere daha durdu. Çok güzel bir adın var
Kız ancak teşekkür edebilirdi. Çocuğun sözlerine ne derse desin inanırdı. O tekti o ilkti. Tam mevsimi tam zamanıydı sonunda kızların o hep bahsettiği saatlerce konuşulan şey onunda başına gelmişti. Ne anlaşılmaz bir tam olma hissi ne sıcak bir ait olma hissiydi. Bir anda tattıkları onu ne kadar büyülemişti. Yan yana parkın kenarında yürüyorlardı. Ondan daha güzel cümleler daha güzel kelimeler duymak istedi. Hayat birden hızlanmış büyüleyici bir oyun olmuştu. Aşk ona ait olmuş bir kulağıyla kalbini bir kulağıyla onun sahibi bu yeni yüzü dinliyordu çocuk ona okulu hayatı ve neler bildiğini anlatıyor ona kendini ispatlamaya çalışıyordu. Ona içten ve çekici geldi bunlara hiç gerek yoktu o zaten onundu.
Çocuk yürürken bir an için eline deydiği kızın eli, ona sahip olma isteği içini yaktı. Ten ve ona kavuşma bir an için tek alındaki şey oldu. Bir kere daha eline deyip o zevki bir kere daha tattı bu seferki bilinçli olunca daha da keyif aldı. Çocuk tüm arzusuyla ona akarken kızsa orda değildi o bir prensesti, aklında kendi aşkını yaşıyor dalmış bir halde çocuğun onun eline deydiğini bile fark etmedi. Çocuksa yerinde duramıyor içi içine sığmıyor ve sadece istiyordu o bir erkekti ve sahip olmalıydı feth etmeliydi.
Gözünü karartı çarpan kalbini bastırdı ve bir adım kıza yaklaşıp elini tuttu. Eli sıcaktı ve o buğu kadar tatlıyı kızların elleri farklıydı küçük ve yumuşaklardı. Kız o an şaşkınlığı ile tutulmuş eline baktı. Bu onun eliydi ama aklından geçmemişti o daha farklı şeyler kurmuştu. Daha hazır değildi karşısında duran büyük aşk ona çarpmış onu ürkütmüştü. Birden utandı çevresine sonra esmer çocuğa baktı prenseslerin eli hemen tutulmazdı daha olmamalıydı daha erkendi. Hata yaptığı hissine kapıldı. Elini bırakmaya dur demeye çalıştı. Ama çocuk kazandığını kaybetmek istemiyordu ve elini daha kuvvetli sıktı. Kız şimdi daha da sıkılmış ilk aşkı onu çok sıkıştırmıştı. Çocuksa yeni atacağı adımı planlayarak hayaller kurarken kız
Şey ben burada oturuyorum çok insan var diyebildi.
Çocuk heyecanla yüzdüğü planlardan ne dediğini anlamamış fakat bir şeylerin yanlış olduğunu anlamıştı.
Şaşırmış bir halde ona döndü yüzünde bir neden aradı neden şimdi neden durmak her şey bu kadar güzelken. Ama kız o güzel şeyden kopalı çok olmuş. Tutku yerini endişeye bırakmıştı. Çocuk hala elini çekmemiş biraz daha yürüyerek en azından onu bu kadarına alıştırmaya çalışıyordu. Kız artık iyice usanmış bir halde elini zorla ondan aldı. Çocuk kızarmış bir halde kaybettiği güzelliğe ve aşkına baktı. Kız buruk bir ifadeyle bu duraktan binicem dedi. O on aşıklar için zor geçti sonunda otobüs tam zamanında geldi ve kızı çocuktan sonsuza kadar uzak kalacağı yere götürdü.