Genç kadın; kalem kutusunun üstündeki gül işlemelerine hayran hatran bakıyordu. Bu yıllar önce kan kardeşinin ona verdiği kalem kutusuydu. Üstünde bir nisan yazıyordu. Kimbilir kaç yıl oldu diye düşündü hemen hesapladı tam kırkdört yıldı.
Bu arada neler neler yaşanmıştı. Genç kadın, kan kardeşini yaltmışyedi sonbaharında bırakıp yatılı okula gitmişti.Uzun yıllar görüşememişlerdi. Tam birbirlerini bulduklarında genç kadın ilk bebeğini dünyaya getirmiş, kan kardeşi ise yeni nişanlanıyordu.Birisi öğretmen olmuştu, diğeri ise belediyede bölüm şefi idi. Nişanlanacağı genç iyi birisiydi bunu bilmek onu mutlu etmişti. Bir dahaki karşılaşmaları yine uzun yıllardan sonra oldu. Bu arada genç kadının iki bebeği olmuş ve yaşamamıştı. Mesleği icabı bir çok yer dolaşmış ve sonunda şehir merkezine gelmişti.Bir yağmurlu günde belediye arabasını beklerken karşılaştılar. Birbirlerine telefonlarını verip ayrılmak zorunda kaldılar. Yine zaman hırsızlığını gösteriyor ve onlardan hayatlarını çalıyordu.
En son görüşmeleri ise; kan kardeşinin eşinin intiharından dolayı başsağlığı dilemek için olmuştu.Aradan fazla zaman geçmeden genç kadın hastalanmış, uzun süren tedaviler sonucunda hayata dönmüştü.Sevindiği bir noktada onu hayata bağlayan nedenlerden biriside kan kardeşine çok yakın bir yerden ev almış olmalarıydı.Sevinçliydi, ona yakın olacak ve bundan sonra ki yaşamları, anıları birleşecekti.
Genç kadın, taşınıp o semtte yerleşmiş, üç gün sonra ona gitmeye karar vermişti.Gidip aradı, buldu ama kan kardeşini yine zamana çaldırmıştı.
Bir kaç ay önce, yeni evlendiği eşi ile birlikte o evi sattığını, şehir dışında bir ev alıp, yerleştiğini öğrendi.Kan kardeşine hak verdi; her tren geçişinde onun düdüğünü duymak onun mutsuzluk sebebiydi. Eşi trenin önüne atlayıp intihar etmişti.
Genç kadını mutlu eden, kan kardeşinin mutlu olmaya başlamasıydı.Tanıdıkları aracılığı ile ondan haber alabiliyordu.Bu da genç kadına yeterdi.
Bugün, günlerden bir nisandı. Her bir nisan ona hep onu hatırlatırdı.Onun bu gün; doğum günüydü, çocukken aşı olmaktan kaçtıkları gündü, onun ilk evlilik günü, eşinin intihar günüydü ve bu şehirden gittiği gündü.
Koskocaman hayatına öyle çok bir nisanlar yerleştirmiş ki! Genç kadın, gözlerindeki farkına uzun zaman sonra vardı. Kimbilir dedi onu bir daha ne zaman görürüm.
Ellerini havaya açtı: Tanrım, lütfen onunla buluşacağım tarih bir nisan olmasın.