Çok uzun yıllar aynı evi paylaştık.Ben çocuk yaştaydım , o ozaman bile bana göre çok yaşlıydı.....Tabi şimdi böyle düşünmüyorum.Eski insan desem değildi, zamana ayak uydurabilen görüşleri hep aydın, nerede nasıl konuşabileceğini çok iyi bilen,hazır cevap kızgınlığınıda sevgisinide belli eden biriydi....Açıkçası ilk zamanlar çekinirdim, buna korkuda diyebiliriz..
Herzaman gözü üstümdeydi, aaa sadece benim değil kendi kızının oğullarının da, hatta genç olan bayan yada erkek hal ve tavırlarını kontrol ederdi.Bu alışkanlığını torunlarındada uygulamaya çalıştı ama .......namazını dini ibadetlerini yerine getiren , bunun yanısırada tam bir cumhiriyet kadını ATATÜRKÇÜ ve feminst.....
Nekadar kırılsamda ev hali işte,,, saygımı ve mesafemi hep korudum...Tabii zaman içinde birbirimizi tanıdıkça, gerçek düşüncesini öğrendikçe yada alışmak diyelim, daha iyi niyetli oluyorsunuz...Birkaç gün evden uzaklaşsa gezmeye gitse kendimi özgür hissederdim.. O da kendini törpüledi beni tanıdı o zamanda şimdide biliyorumki beni çok sevdi bunu hep gösterdi. Ben iyi bir dinleyiciyimdir, hem kayınpederimin hem kayınvalidemin göçmenlikten dolayı çok ilginç hayat hikayeleri vardı. Bıkmadan anlatırlar bende dinlerdim anlattıklarını noktasına virgülüne kadar ezberlemişimdir yinede gücenmesinler diye aynı şeyleri anlatsalarda dinlerdim.Dinlenmediklerini hissederlerse bozulurlardı, yaşlanınca insanın değeride düşüyor der hemen anlardın ne demek istediklerini. Kayınpederi kaybedince pek birşey anlamıştım doğrusu, annem ve kızlarım ev yine harektliydi.çalışma hayatı çocukların okulu derken zaman geçti çocuklar iki yıl arayla üniversiteye gittiler yinede zor gelmedi . aAnnem vardı eve gelince anlatabiliyorduk, çok meraklı ama yinede sormadan önce ruh halimize göre hareket eden, artık evimizin küçük kızı vardı ve bana çok yaşlanmasına rağmen hiç ölmüyecekmiş gibi gelen annem... 24 yıl önce kalınbağırsak kanserinden ameliyat olan ve bukadar yaşaması zor denilen, yaşlı, evimizin alıngan ama çabuk gönlü olan küçük kızı...Bana deselerdi kayınvalideni özlermisin? bilmem derdim ...... Özleniyormuş gerçekten özleniyormuş şimdi evde eşim ve benden başka kimse yok çocuklar tatillerde gelebiliyorlar eve dönünce, odasından geldinizmi evladım demesini arıyorum. sSorular sormasını işler, nasıldı yada eşimin yüzü asıksa nesi var bunun gene demesini, arıyorum.Dokuz aylık hastalık sürecinde ben, kızı ve diğer gelini hiç hırpalamadan baktık öncesindede, hastalığı dönemindede, mutluydu herzaman Nekadar kırılsamda ev hali işte,,, saygımı ve mesafemi hep korudum...Tabii zaman içinde birbirimizi tanıdıkça, gerçek düşüncesini öğrendikçe yada alışmak diyelim, daha iyi niyetli oluyorsunuz...Birkaç gün evden uzaklaşsa gezmeye gitse kendimi özgür hissederdim.. O da kendini törpüledi beni tanıdı o zamanda şimdide biliyorumki beni çok sevdi bunu hep gösterdi. Ben iyi bir dinleyiciyimdir, hem kayınpederimin hem kayınvalidemin göçmenlikten dolayı çok ilginç hayat hikayeleri vardı. Bıkmadan anlatırlar bende dinlerdim anlattıklarını noktasına virgülüne kadar ezberlemişimdir yinede gücenmesinler diye aynı şeyleri anlatsalarda dinlerdim.Dinlenmediklerini hissederlerse bozulurlardı, yaşlanınca insanın değeride düşüyor der hemen anlardın ne demek istediklerini. Kayınpederi kaybedince pek birşey anlamıştım doğrusu, annem ve kızlarım ev yine harektliydi.çalışma hayatı çocukların okulu derken zaman geçti çocuklar iki yıl arayla üniversiteye gittiler yinede zor gelmedi . aAnnem vardı eve gelince anlatabiliyorduk, çok meraklı ama yinede sormadan önce ruh halimize göre hareket eden, artık evimizin küçük kızı vardı ve bana çok yaşlanmasına rağmen hiç ölmüyecekmiş gibi gelen annem... 24 yıl önce kalınbağırsak kanserinden ameliyat olan ve bukadar yaşaması zor denilen, yaşlı, evimizin alıngan ama çabuk gönlü olan küçük kızı...Bana deselerdi kayınvalideni özlermisin? bilmem derdim ...... Özleniyormuş gerçekten özleniyormuş şimdi evde eşim ve benden başka kimse yok çocuklar tatillerde gelebiliyorlar.. Eve dönünce, odasından geldinizmi, evladım demesini arıyorum. Sorular sormasını işler, nasıldı yada eşimin yüzü asıksa nesi var bunun gene demesini, arıyorum.Dokuz aylık hastalık sürecinde ben, kızı ve diğer gelini hiç hırpalamadan baktık öncesindede, hastalığı dönemindede, mutluydu herzaman teşekkür eder allah razı olsun diyerek gönlümüzü alırdı.
ANNE nur için de yat..Senden öğrendiklerim için teşekkür ediyorum...Seni seviyormuşum.

Bu bir güna çıkartmak değil.Gönlüm çok rahat ölmeden öncede kırmadığım için..Paylaşmak istedim.

SEVGİLERİMLE.