Yaşamımda,her altı martta olduğu gibi...
Aynı acıda!
Hep aynı kahroluştayım.
Çünkü ben seni..
Bir altı mart..
Perşembe gününde..
Yıl bin dokuz yüz,yetmiş beşte,
Kaybettim.

Bir altı mart günü...
Güzeller güzeli...
Babaannemi..
Ve kızın Müfide’ni
Allahın izni ile...
Muhakkak ki.

Ama çok genç...
Sayılır yaşta.
Terk edip gittin..
Nur olsun kabrin.

Bir ömre bedel!
Ne güzel...
Anılar ile,
Dopdoluyum ben.

Sen canım ciğerim...
Babacığımdın.
Öte aleme...
Gittiğinden bu yana,
Kızın sanki?
Olmuştu sen.

Bebeliklerimizi dahi!
Hatırlarız...
Biz seninle..
Baba kız.

Yazdıklarını kaybetmiştim!
Üstadım,şairim...
Babacığım.
Ve lakin...
Oldukca..
Zihnime kaydetmişim,
Yazdım...
Yazdıklarından..
Bazılarını,
Anımsadıkca...
Babacığım.

Diyorum ya babacığım...
Sen her şeyi,
Bilirdin ya,
Der idin...
Duyardım..
Anacığına,
Öteye önce ben...
Gideceğim canım ana.

Acılıyım,özleminden...
Ama yüreğim,
Hep sen.
Hem de çok sevinçliyim...
Bu yüzden.

Yaşamın da...
Ölümün de, tadılacağı malum.
Ve lakin...
Yüce ALLAHIMIZ
Nasip etsin,İNŞALLAH...
En güzelinden...
AMİN.




SAYGILAR

MUSA DECDELİ
Ruhuna el-fatiha



06/03/2009/İZMİR
Müfide DECDELİ