Uyu güzel yâr…Uyu…Biliyorum ki uykunda “onu”göreceksin,o çok sevdiğin olacak rüyalarında ama ben rüyanda bile sana eşlik edemeyeceğim…Uyu güzel yürek,uyu…Bir de benim içimde sen olduğun gibi,senin içinde de ben olabilseydim işte o zaman,”biz”olma yolunda ilerleyip “bizi”geleceğe taşıyabilecektik…Uyu güzel yâr şimdi mışıl mışıl uyu…Çok yaralanmış,lekelenmiş yüreğime aldırma her zamanki gibi,kendini görmekten kaçın,onu bekle…O çok sevdiğin gelecek ve de seni çok sevecek,böyle düşün…Sevdiğinin seni sevmesini düşleyeceğine,seni seveni sevmeyi düşlesen olmaz mıydı ki?Olmazdı gün geçtikçe daha net daha iyi anlıyorum yâr…Mutsuzsun,onsuz çok mutsuzsun…Ama karşında sana cennet olmayı bekleyen yüreğe bakıp da,sarmıyorsun…Gözlerini kapatırken geleceğinde kendini gör,parıldasın gözlerin geceleyin,rüyanda…Uyu güzel yâr…Yine bensizliğe sar kendini,ben sana sevdalı,sana sarmalarken hâyâlimi sen ona git yine…Olsun mutlu ol sen yine de…Ben seni,senin hiç inanmadığın anlarda bile “sen”diye seveceğim ama beklemeyeceğim,özgürce sevip,seni özgürce ona göndereceğim sırf sen mutlu ol diye,sırf mutluluğu sevdiğinin gözlerinde gör diye…Sırf aşkıma sarıp da aşkını,ben de kendini hapsetme diye…Uyu güzel yâr şimdi kaçıncı uykundasın ve bu geceden sonra yarın sabaha nasıl uyanacaksın?”Onun”yerine “benim”aklına gelmemi isterdim ilk mahmurluğunun yaşama sevincini uyandırdığı saniyelerinde.Bazen “bizim”diye bekleyip,bize aitmiş gibi hissettiklerimiz bile çok uzağımızda yaşayabiliyorlar…Keşke sen uzağımda yaşamasaydın,keşke sen bu aşka hapsolmaya cesaret edip geçmişteki serüvenini sonsuza dek kapatabilseydin…Uyan güzel yâr sabah olacak neredeyse uyan ki sevdiğini düşün yine,onu düşün gelir sana merak etme…Seven gelir,sevilen beklediği sürece…Senin hâyâlin her saniye yanımda ben çağırdım diye,kendin gelemedin bir hâyâlin kaldı bana bu avuntu dolu şehirde…Olsun buna da razıdır gönlüm,mutlu ol sen yeter ki…O senin,sen onun…Ben ise hâyâlinin kollarında seyirciyim…

Dilara AKSOY