Aklının toprağından bir avuç al ve serp kalbinin pırıltılı zeminine...

Kalbinin acıları, akıl toprağının berraklığında büyüsün !


Acılarına kalbinin, en özge yerinde ve daha da önemlisi akıl toprağında çiçekler açtır. Seni üzgün kılan, seni umutsuza salan, bil ki; beyninin sömürgeleşmesi veya sömürgeleştirilmesidir !

Buna izin vermektir...

Köle haliyle aşkı yaşanır sanıyorsun demek ?

Köle aşk yaşayamaz; acı yaşar köle ! Önce beyni süngerleşir bihaber kölenin ve mankurt olur !

Mankurtluk; sadistine ilgi duymakın mazoşist bilgisidir. Kölelik,insan tanımından çıkmanın zorbaca dayatmasıdır !


Böcek gibi hissediyorsun işte !

Çünkü başlangıç noktanı kaybetmişsin...

Ölçebildiğin mi: Acı veya ağlaşmaya benzerliğin öte veya berisinden başka da değil...


Ölçmek yoksa eğer, yoktur bilmek ve biriktirmek...

Doğru diye ve gayet te emin kendinden, pek bir cakayla (kâlp) cebine alıp koyduğun kalp (sahte) şeyler, ki akılsız olduğu için, (haliyle) yanlış çıkarak seni de akılsızlaştırıyor !

Akılsızlaşmak mı peki, en büyük acıdır ! İşte bu nedenlerden, böyle olmalıdır "öyleler", böyleyse...


Biriktirmek yoksa, bilmek nasıl olur ?

Aşkın bilgisi nasıl olur ya da bilgisi mi olur aşkın ?!

Bilmediğine nasıl ilgi duyarsın ?

Nasıl bilinmeze şiirler yazar ve türk(ü)ler havalandırırsın ?

Sevgiyi ve saygıyı bilmeden, vefayı ve sadakati bilmeden ve de en önemlisi; gerçeği bilmeden nasıl aşk dersin, diyebilirsin, bunca sahtelik ve ucuzluğa ?

Kavramsal saçmalamalar(ın)dan çıkarsanmış seçmeceler yazar; bakın ben ağladım, aşağılayanıma, benim umutsuzluğuma hatta böcekliğime neden olanın çaresini bulup, bunu kalbimle çözdüm diyebilirsin!

Nasıl dersin ?


Oysa sen düşünmek bilmezsin, düşünmeyi sevmezsin bir kere çünkü !

Sevmediğine, bilgisini biriktir(e)mediğine, bilgisi yok bildiğine üstelik, nasıl soyut sevgi ve salakça a ş k dersin?

Sen iyi misin !


Kâlbin aklı var mı? Aklın kâlbi ya da ?

Saygı nerede bulunur sence ve sevgi nice de ?

Kaldı ki a ş k, öyle mi !?

Benzettiğin imgeler aslında simge hatTa o kadar da çok güdüye benziyor ki; bilirsin, güdü hayvana yakın zaaftır !

Zaaf mı ? İnsanı dağıtır ve ömürden beyhude israftır !


Simgecisin, imgeyle karışmış... Aşkçısın, güdüyle karıştırmış...

İnatçısın, ilke ile karıştırmış..


En komiği de ne biliyor musun halinin ?

Hiç bir verili değerini aklının ve yüreğinin...

Kısaca ; hiç bir verili değerini varlığının, kendi amacında kullan(a)mıyorsun !..

Ve sen bütün bu halinle, evet sen; a ş k(ı) bilirim diyorsun öyle mi ?

Sevgiyi ya peki !?


Sen ey ! Böcek misali hisseden, içi doldurulmuş...

Sen, biblomsu saman adam veya madam :

- Emin misin, kendinde misin ?

En önemlisi, hakikaten iyilik ve esenlik halinde misin ?!


Ahmet Kutlu Ayyüce
Göktürkmen

Şubat-İkibindokuz